óffen
1.
1) адкры́ты, адчы́нены
2) адкры́ты, шыро́кі, свабо́дны
3) адкры́ты, шчы́ры
4) адкры́ты, публі́чны
5) незаня́ты, вака́нтны
2.
1) адкры́та
2) адкры́та, шчы́ра
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
óffen
1.
1) адкры́ты, адчы́нены
2) адкры́ты, шыро́кі, свабо́дны
3) адкры́ты, шчы́ры
4) адкры́ты, публі́чны
5) незаня́ты, вака́нтны
2.
1) адкры́та
2) адкры́та, шчы́ра
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
look2 
1. (at) глядзе́ць, пазіра́ць;
look 
2. выгляда́ць;
look happy/tired выгляда́ць шчаслі́вым/сто́мленым;
3. глядзе́ць на (пра вокны);
4. (for) шука́ць;
♦
look!/look here! 
look after 
look around 
1. агляда́ць
2. шука́ць
look down 
look forward 
look into 
look on 
look out 
look round 
look aroundlook through 
1. прагляда́ць (паперы, рэчы 
2. не заўважа́ць каго́
look up 
1. 
2. шука́ць што
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ГО́ТЫКА
(
гатычны стыль, мастацкі стыль, пашыраны ў краінах 
Стыль готыкі ўзнік на рознага разнога дэкору, ажурнымі вежамі, глыбокімі «перспектыўнымі» парталамі, у цэнтры часта рабілі 
На Беларусі готыка адлюстравана пераважна ў архітэктуры 15—16 
Літ.:
Всеобщая история архитектуры. Т. 4. Л.; М., 1966;
Всеобщая история искусств. Т. 2, 
Лясковская О.А. Французская готика, XII—XIV вв. М., 1973;
Кушнярэвіч А.М. Культавае дойлідства Беларусі XIII—XVI стст. 
Svoboda K.M. Die Spätgolik. Wien, 1978;
Rüdiger W. Die gotische Kathedrale: Architektur und Bedeutung. Köln, 1979.
Ю.А.Якімовіч.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
бе́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае колер снегу, малака; 
2. Светлы, ясны. 
3. У спалучэнні з некаторымі назоўнікамі ўжываецца ў значэнні: контррэвалюцыйны, варожы Савецкай уладзе; 
4. 
5. Які мае белы колер скуры (пра расу). 
6. Як састаўная частка некаторых заалагічных, батанічных, хімічных і інш. назваў. 
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́весці, ‑веду, ‑ведзеш, ‑ведзе; 
1. Ведучы, выдаліць адкуль‑н. 
2. Выключыць, прымусіць выйсці са складу чаго‑н., адкуль‑н. 
3. Накіроўваючы рух, паказваючы дарогу, прывесці куды‑н. 
4. Перавесці ў іншае становішча, змяніць стан, дзеянне, рух. 
5. Выседзець з яйца (пра птушак). 
6. Вырасціць, стварыць (сорт раслін, народу жывёл, птушак). 
7. Збудаваць, паставіць. 
8. Зрабіць вывад, прыйсці да якой‑н. думкі. 
9. Старанна і акуратна аформіць лініі, абрысы чаго‑н. 
10. Апісаць, паказаць у мастацкім творы. 
11. Звесці, знішчыць. 
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плы́сці і плыць, плыву, плывеш, плыве; плывём, плывяце; 
1. Перамяшчацца па паверхні вады або ў вадзе, робячы адпаведныя рухі рукамі і нагамі (лапамі, плаўнікамі і пад.). 
2. Ехаць на караблі, лодцы і пад. 
3. 
4. 
5. 
6. 
7. 
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скупы́, ‑ая, ‑ое.
1. Празмерна, да прагнасці ашчадны (пра чалавека). 
2. 
3. 
4. 
5. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкры́ць, ‑крыю, ‑крыеш, ‑крые; 
1. Тое, што і адчыніць. 
2. Даць шырокія магчымасці для развіцця чаго‑н. 
3. Арганізаваць, стварыць што‑н. і абвясціць пра пачатак дзейнасці яго. 
4. Паслужыць пачаткам чаго‑н.; пачаць што‑н. 
5. Абвясціць пра пачатак пасяджэння, вечара і пад. 
6. Заўважыць, знайсці ў выніку экспедыцыі або навуковага даследавання нешта зусім новае або даўно забытае. 
7. Зрабіць вядомым тое, што доўгі час скрывалася, утойвалася, было невядомым; раскрыць. 
8. Заўважыць у кім‑, чым‑н. невядомыя да гэтага здольнасці, якасці. 
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́заць, рэжу, рэжаш, рэжа; 
1. Чым‑н. вострым раздзяляць на часткі. 
2. 
3. Забіваць чым‑н. вострым. 
4. Рабіць балюча, непрыемна. 
5. 
6. і 
7. 
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стрыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; 
1. Спыніць, запыніць на хаду; затрымаць, задаволіць (рух, ход, дзеянне). 
2. Вытрымаць які‑н. цяжар, націск. 
3. Процістаяць напору, націску каго‑, чаго‑н. 
4. Не даць чаму‑н. праявіцца на поўную сілу, выявіцца поўнасцю. 
5. Абмежаваць, зменшыць велічыню, ступень, сілу праяўлення чаго‑н. 
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)