ікры́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сабе многа ікры. Ікрыстая кета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імігра́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да імігранта, імігрантаў. Імігранцкія правы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імпера́тар, ‑а, м.

Вышэйшы тытул манарха. // Асоба, якая мае гэты тытул.

[Ад лац. imperator — уладар, палкаводзец.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інвалюцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да інвалюцыі. Інвалюцыйны працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інкаса́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інкасатара, інкасацыі. Інкасатарскі пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інсектыцы́дны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да інсектыцыду. Інсектыцыдныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэрнацыяналісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інтэрнацыяналізму, заснаваны на інтэрнацыяналізме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іншаплане́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іншай планеты. Іншапланетныя цывілізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іншаро́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да іншародца. Іншародніцкае насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іншасказа́нне, ‑я, н.

Мастацкі вобраз, які мае ўмоўны, пераносны сэнс; алегорыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)