градуіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. градуіраваць.

2. Дзяленні, нанесеныя на вымяральны прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гульба́, ‑ы ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. гуляць (у 5 знач.). // Гулянка, папойка. Дзень гульбы, век журбы. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бляя́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. бляяць. // Гукі, падобныя на крык авечкі, якія ўтвараюцца пры палёце бакасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ап’яне́нне, ‑я, н.

1. Стан паводле знач. дзеясл. ап’янець.

2. перан. Захапленне, экстаз, самазабыццё. Любіць музыку да ап’янення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асмо́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. асмольваць — асмаліць ​2.

2. Смалістая драўніна хвойных народ. Пнёвы асмол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

базіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Стан паводле знач. дзеясл. базіравацца (у 2 знач.); размяшчэнне якіх‑н. баз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпадзе́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выпасці (у 3 знач.).

2. Знікненне, страта. Выпадзенне валасоў. Выпадзенне зычных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́сыпка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. вы́сыпаць (у 1, 2 знач.).

2. Разм. Сып.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адрываць — адарваць (у 1, 4 знач.) і адрывацца — адарвацца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсячэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адсячы (у 1, 2 знач.), адсекчы.

•••

Даць галаву на адсячэнне гл. даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)