му́чыцца разм.

1. (пакутаваць) sich quälen; Quálen léiden* (чым-н., ад чаго-н. an D, unter D);

2. (рабіць што-н з вялікімі намаганнямі) sich ánstrengen, sich ábquälen, sich ábplagen (над чым-н. mit D);

му́чыцца над якой-н. рабо́тай sich mit éiner Árbeit ábquälen;

му́чыцца над рашэ́ннем зада́чы sich (D) über éiner Áufgabe den Kopf zerbréchen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пры́талка 1 ’перакладзіна паміж вушакамі над дзвярамі’ (Нас., Мат. Гродз.), ’бакавы стаяк асады ў вокнах, дзвярах’ (Бяльк.), пры́талака ’перакладзіна паміж вушакамі над дзвярамі’ (Сцяшк., Інстр. 1, Ян.). З рус. при́толка ’драўляная аправа праёма ў сцяне для дзвярэй, вокнаў; дзвярныя вушакі або аконная шуфляда’; ’слуп у сярэдзіне хаты для падтрымання перагародкі’, ’паша, выган’. Звязана з паталок (гл.) (Фасмер, 3, 367; Праабражэнскі, 2, 127).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Су́фіт ’столь, падшытая дошкамі; сталаванне’ (Сл. ПЗБ, Сцяшк.), суфі́т ’столь пад страхой з надворнага боку дома’ (Варл.), ’сталаванне’ (ДАБМ), суфэ́т ’тс’ (Сл. Брэс.), су́хвіт ’драўляная столь, калі ў хаце відаць бэлькі’, ’вышкі з дошак над сенцамі ці над токам’ (Арх. Вяр.). Запазычана праз польск. sufit ’столь’ з італ. soffitto (soffitta) ’гарышча, скляпенне, столь’ (Брукнер, 525; Карскі, Белорусы, 157; Ляшчынай, RS, 31, 1, 29).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наддзвярны́, ‑ая, ‑ое.

Які знаходзіцца, змяшчаецца над дзвярамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віяду́к, ‑а, м.

Мост над ярам, цяснінай, дарогай.

[Ад лац. via — дарога, duco — вяду.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plod

[plɑ:d]

v., -dd -

1) цягну́цца, валачы́ся, пле́сьціся

2) (at) насто́йліва працава́ць, гарбе́ць, карпе́ць над чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Лі ’каля’ (Мядзв., Бяльк., Касп.), ’над, з’ (браг., Мат. Гом.) у выніку дысіміляцыі з ля < для (гл. ESSJ SG, 1, 107).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Над’е́хаць ’наехаць’ (Бяльк.) — вынік «канкурэнцыі» прыназоўнікаў над і на, што знайшло адлюстраванне і ў прыстаўках, падрабязней гл. ESSJ SG, 1, 127.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

авіятра́са

(ад авія- + траса)

паласа зямной паверхні, над якой праходзіць авіялінія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астраспектраско́п

(ад астра- + спектраскоп)

прыстасаванне для назірання над спектрамі нябесных свяціл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)