Verbum

анлайнавы слоўнік

rozbijać

незак.

1. разбіваць; расколваць;

2. разбіваць; біць; граміць;

3. ставіць; размяшчаць;

4. падзяляць; расколваць; разбіваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

club

[klʌb]

1) дубі́на f.

2) Sport клю́шка f., бі́та, лапта́ f.

3) клюб -у m.

4) трэ́фа f. (ка́рта)

v.t.

1) бі́ць дубі́наю; бі́ць прыкла́дам вінто́ўкі

The demonstrator was clubbed — Дэманстра́нт быў зьбі́ты

2) склада́цца, зрабі́ць скла́дчыну

People clubbed together to pay the fine — Лю́дзі скі́нуліся, каб заплаці́ць штраф

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

бараба́н м

1. Trómmel f -, -n;

вялі́кі бараба́н Páuke f -, -n;

біць у бараба́н trómmeln vi, die Trómmel schlágen*;

2. тэх Trómmel f -, -n;

тармазны́ бараба́н Brémstrommel f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

squirt² [skwɜ:t] v.

1. пы́рскаць струме́нем; біць струме́нем;

squirt soda water into a glass улі́ць со́давай вады́ ў шкля́нку

2. спрынцава́ць

squirt out [ˌskwɜ:tˈaʊt] phr. v.

1. infml наліва́ць (з сіфона)

2. выкі́дваць струме́нь, пы́рскаць струме́нем

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Omnium malorum stultitia est mater

Глупства ‒ маці ўсіх няшчасцяў.

Глупость ‒ мать всех несчастий.

бел. Скажы дурному паклоны біць, ён лоб разаб’е. На камара ідзе з калом, а на ваўка з дубцом. Зарэзаў курыцу, што несла залатыя яйкі.

рус. Глупость не порок, а несчастье.

фр. Il prend le tison par où il brûle (Он берёт головешку там, где она горит).

англ. Little wit in the head makes much work for the feet (Недостаток ума даёт работу ногам).

нем. Was man nicht im Kopfe hat, muß man in Beinen haben (Чего нет в голове, должен иметь в ногах).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Буро́іць ’гаварыць без толку’ (Бяльк.). Параўн. рус. буро́вить ’гаварыць; балбатаць; вярзці лухту’, буро́бить ’гаварыць няпраўду, ілгаць’. Рус. дзеясловы азначаюць таксама ’варушыць, узрыхляць; хваляваць; перамешваць; застаўляць цячы, біць крыніцай; многа наліваць з шумам і да т. п.’, таму можна меркаваць, што ўсе гэтыя словы адносяцца да буры́ць _{1, 2}. Гл. Фасмер, 1, 247, які рус. буро́бить ’хлусіць’ адносіць да буро́вить ’біць крыніцай’.