Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Забе́л ’зашчэп у бервяне пры адпілоўванні’ (Бяльк.). Рус.арханг.забе́л ’ачышчаная ад кары вяршыня кала’. Бяссуфіксны наз ад дзеяслова забяліць, як і забел ’дадатак у ежу’ (Касп.). Параўн. чэш.záběl ’пена пры квашанні піва і інш.’ Пры ачышчэнні ад кары дрэва робіцца белым, адкуль і забел. Гл. белы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
płótno
н.
1. палатно;
płótno żaglowe — паруснае палатно;
blady jak płótno — бледны (белы) як палатно;
2. палатно; карціна
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
chorągiew
1. сцяг;
wywiesić białą chorągiew — вывесіць белы сцяг; здацца;
2.рэл. харугва; пратэса;
3.гіст. конны атрад
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
snowy
[ˈsnoʊI]
adj.
1) сьне́жны (пра зіму́)
2) засьне́жаны, зане́сены сьне́гам, сьнегавы́
3) сьне́жна-бе́лы
She has snowy hair — Валасы́ ў яе́ бе́лыя, як сьнег
4) са сьне́гам (экра́н тэлеві́зара)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бу́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Рмн. ‑лак; ж.
1. Невялікі хлеб з пшанічнай мукі, белы хлеб. Бегалі па вуліцы дзеці то з булкамі, то з цукеркамі.Гартны.
2. Тое, што і буханка. На паліцы ляжалі дзве булкі хлеба.Чорны.[Шашура] палажыў на калені Краўца булку хлеба і круг каўбасы.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Адмовіцца, не прызнаць сваім каго‑, чаго‑н. Вырачыся родных. □ Якія б у чалавека і на каго з родных не былі б крыўды, усё роўна ён ніколі не вырачацца той хаты, у якой упершыню зірнуў на белы свет.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ву́галь, ‑ю; мн. вуглі́, ‑ёў і вугалі́, ‑ёў; м.
1.(мн.вуглі́). Цвёрдае гаручае выкапнёвае рэчыва арганічнага паходжання. Каменны вугаль. Буры вугаль.
2.(мн.вуглі́ і вугалі́). Рэшткі няпоўнага згарання драўніны; кавалак абгарэлага дрэва. Драўняны вугаль.// Матэрыял для малявання. Маляваць вугалем.
•••
Белы вугаль — рухаючая сіла вады.
Блакітны вугаль — рухаючая сіла ветру.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́яць, рэе; незак.
1. Лятаць плаўна і лёгка; лунаць. За акном у небе сінім Рэе голуб — белы цвет.А. Александровіч.Недзе, пад намі, Кружылі спалохана хмары, Ды адзінокія рэялі ў небе арлы.Танк.
2. Развявацца (пра сцяг). І там, дзе ў бітве сцяг наш рэяў, Цяпер узняўся новы дом.Прыходзька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АНАРТАКЛА́З
(ад ан... + артаклаз),
мінерал з групы палявых шпатаў, (K, Na)[AlSi3O8]. Крышталізуецца ў трыкліннай сінганіі, пры награванні — у манакліннай. Крышталі здвоеныя, таблітчастыя. Бясколерны ці белы. Шчыльн. 2,6 г/см³. Трапляецца ў вулканічных пародах і гіпабісальных інтрузіўных целах; на Беларусі — у кіслых эфузіўных пародах дакембрыю.