архітэктані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да архітэктонікі. // Які адпавядае архітэктоніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́рыштны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арышту (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асепты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да асептыкі; абеззаражаны. Асептычны павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аскеты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аскетызму, аскета. Аскетычнае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да осмасу. Асматычны ціск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аспіра́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аспіранта, аспірантуры. Аспіранцкі тэрмін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астравы́,

гл. востраў.

а́стравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да астры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацэтыле́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ацэтылену. Ацэтыленавая зварка металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачаго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ачага (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашынава́ны, ‑ая, ‑ае.

З нацягнутымі шынамі, які мае шыны. Ашынаваныя колы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)