алба́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Албаніі, албанцаў. Албанская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ама́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аматара, аматараў. Аматарскі спектакль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амёба, ‑ы, ж.

Найпрасцейшая аднаклетачная жывёліна, якая не мае пастаяннай формы.

[Ад грэч. amoibē — змяненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апа́дкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ападкаў (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апалчэ́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апалчэння, апалчэнца. Апалчэнскі полк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апеляты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да апелятыву. Апелятыўная лексіка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая мае права на аптацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргенці́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аргенцінцаў, Аргенціны. Аргенцінскія стэпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ардэ́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ардэна. Ардэнская парода коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

армя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да Арменіі, армян. Армянскі тэатр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)