Verbum

спра́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Засцежка, што змацоўвае канцы чаго-н. (у вопратцы) і служыць упрыгажэннем.

Пояс з бліскучай спражкай.

|| прым. спра́жкавы, -ая, -ае.

сцерагчы́ся, -рагу́ся, -ражэ́шся, -ражэ́цца; -ражо́мся, -ражаце́ся, -рагу́цца; сцяро́гся, сцерагла́ся, -ло́ся; -ражы́ся; незак., каго-чаго і без дап.

Прымаць якія-н. меры перасцярогі; быць асцярожным.

С. машын на дарозе.

сямідзесяціго́ддзе, -я, н.

1. Пра межак часу, тэрмін у 70 гадоў.

2. Гадавіна чаго-н., што адбылося ці пачалося 70 гадоў назад.

С.

Перамогі.

|| прым. сямідзесяцігадо́вы, -ая, -ае.

ту́пат, -у, М -паце, м.

Стук, шум ад удараў ног аб цвёрдую паверхню чаго-н. пры хадзьбе, бегу і пад., а таксама самі такія ўдары.

Чуўся конскі т.

тыпавы́, -а́я, -о́е.

1. Які з’яўляецца тыпам, узорам, мадэллю для чаго-н.

Школа пабудавана па тыпавым праекце.

2. Які адпавядае пэўнаму тыпу, узору, мадэлі; стандартны.

Трохпавярховы т. будынак.

тысячаго́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Прамежак часу ў тысячу гадоў.

Надыходзіць трэцяе т.

2. чаго. Гадавіна падзеі, што адбылася тысячу гадоў таму.

|| прым. тысячагадо́вы, -ая, -ае.

увасса́ць, -су́, -се́ш, -се́; -сём, -сяце́, -су́ць; -сі́; -са́ны; зак., што і чаго.

Ссучы, усмактаць некаторую колькасць.

У. што-н. з малаком маці (перан.: засвоіць з ранняга дзяцінства).

уду́млівы, -ая, -ае.

1. Схільны глыбока мысліць, унікаць у сэнс чаго-н.

У. пісьменнік.

Удумліва (прысл.) аналізаваць.

2. Які выяўляе такую здольнасць.

Удумлівыя вочы.

|| наз. уду́млівасць, -і, ж.

узвыша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. узвысіцца.

2. Пра што-н. высокае: стаяць, знаходзіцца дзе-н., вылучаючыся сярод чаго-н. сваёй вышынёй; высіцца.

Уздоўж набярэжнай узвышаліся будынкі.

упаміна́нне, -я, н.

1. гл. упамянуць.

2. мн. -і, -яў. Паведамленне, заўвага, якія маюць дачыненне да каго-, чаго-н.

Пра гэту з’яву ёсць шматлікія ўпамінанні ў старых кнігах.