адо́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога можна адолець, перамагчы ў барацьбе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’язны́, ‑ая, ‑ое.

Такі, па якім аб’язджаюць; кружны. Аб’язная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адды́мны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можна зняць, аддзяліць. Аддымныя дзверцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неабно́шаны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што не паспелі абнасіць. Неабношаны камбінезон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неасве́чаны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не мае асвятлення. Неасвечаны пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаказа́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які немагчыма даказаць, абгрунтаваць. Недаказальныя палажэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненумарава́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім адсутнічае нумарацыя. Ненумараваныя старонкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерасчляня́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які нельга падзяліць на часткі; адзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неспажы́ты, ‑ая, ‑ае.

Такі, што не змаглі, не паспелі спажыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўзгара́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не можа загарэцца. Неўзгаральнае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)