Сяле́таць ’дзьмуць’ (Сцяшк. Сл.). Няясна; магчыма, таго ж паходжання, што і сялітаваць ’спяшацца’ (Касп.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

statt

1.

prp (G) заме́ст

~ déssen — заме́ст гэ́тага

~ méiner — за [заме́ст] мяне́

2.

cj (zu+inf) заме́ст таго́, каб

~ zu árbeiten, unterhíelt er sich — заме́ст таго́, каб працава́ць, ён размаўляў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

галюцына́цыя

(лац. hallucinatio = трызненне)

з’ява падману зроку, слыху або нюху ў выніку псіхічнага расстройства; уяўнае адчуванне таго, чаго ў сапраўднасці няма.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

разража́ться несов.

1. (проявляться с силой) выбуха́ць; (подниматься) узніма́цца;

2. (смехом, бранью и т. п.) пачына́ць (рагата́ць, ла́яцца і да таго́ падо́бнае);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сме́лость сме́ласць, -ці ж.;

◊

сме́лость города́ берёт посл. у каго́ адва́га, у таго́ й перава́га; адва́гаю і пе́кла пяро́йдзеш; бой адва́гу лю́біць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

náchher

adv по́тым, пасля́ таго́, неўзаба́ве, пазне́й

zwei Táge ~ — два дні (таму́) наза́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

herbéi=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на набліжэнне да таго, хто гаворыць: herbéilaufen* прыбяга́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гатунко́васць, ‑і, ж.

1. Прыналежнасць да таго ці іншага гатунку (пра тавары, вырабы). Вызначыць гатунковасць прадукцыі.

2. Прыналежнасць да высокага, каштоўнага гатунку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́чарам, прысл.

У вячэрні час. Першы раз Лабановіч зайшоў да падлоўчага вечарам таго ж самага дня, калі хадзіў гуляць на чыгунку. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажабра́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Зрабіць жабраком. [Карны атрад] арудаваў шмат дзён і выехаў пасля ўжо таго, калі спустошыў і ажабрачыў людзей. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)