саба́чына, ‑ы, ж.

Мяса сабакі. Мог Іліко расказаць пра скупога папа, які праваліўся пад зямлю за тое, што пачаставаў сваю радню замест бараніны смажанай сабачынай. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гюве́ч

(тур. qüveć)

1) страва са смажанага мяса з гароднінай;

2) кансерваваная гародніна з мясам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крэаціні́н

(ад гр. kreas, -atos = мяса)

прадукт перапрацоўкі крэаціну, які знаходзіцца ў крыві і мачы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

haricot

[ˈhærɪkoʊ]

n.

1) фасо́ля f.

2) рагу́ зь мя́са й гаро́дніны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

minced

[mɪnst]

adj.

1) парэ́заны, пасе́чаны (пра мя́са і пад.)

2) зьмя́кчаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пляву́рына ’цвёрдае, акасцянеўшае мяса’ (Варл.). Да плява (гл.), суф. ‑ур‑ын‑а мае дэпрэсіўнае адценне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

увары́ць сов.

1. в разн. знач. увари́ть;

у. мя́са — увари́ть мя́со;

у. сіро́п — увари́ть сиро́п;

2. тех. ввари́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dice2 [daɪs] v.

1. рэ́заць на малы́я ку́бікі (мяса, гародніну)

2. гуля́ць у ко́сці

dice with death infml рызыкава́ць жыццём

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

во́ўчы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ваўка, належыць ваўку. Воўчыя зубы. Воўчае логава. // Уласцівы ваўку. Воўчая хітрасць. Воўчая хада. // Зроблены са скуры ваўка. Воўчае футра.

2. перан. Звярыны, чалавеканенавісніцкі. Воўчыя законы. Воўчая мараль.

•••

Воўчае мяса гл. мяса.

Воўчы апетыт гл. апетыт.

Воўчы білет (пашпарт) гл. білет.

Воўчыя грыбы гл. грыб.

Воўчыя ягады гл. ягада.

Воўчая яма гл. яма.

Хадзіць у воўчай шкуры гл. хадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разні́ца, ‑ы, ж.

Разм. Прадпрыемства, дзе рэжуць жывёлу; бойня. Цётка Двойра прыбірала ў іх у хаце і гатавала .. [дзецям] есці, калі Шолам прыносіў з разніцы кавалак мяса. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)