Кры́плы ’нятлусты’ (пра мяса)’ (Нар. сл., Сцяшк. Сл., Ян., Мат. Гом., Сл. паўн.-зах.). Да крыпацьі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

eater [ˈi:tə] n. ядо́к;

I’ve never been a big eater. Я ніколі не еў многа;

Are you a meat eаter? Вы ўжываеце мяса?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cannon fodder

1) Figur. гарма́тнае мя́са

2) збо́жжа для памо́лу (у млы́не)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

stringy

[ˈstrɪŋi]

adj.

1) валакні́сты

2) цягу́чы

3) жы́лісты

stringy meat — жы́лістае мя́са

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Вандлі́на, ванглёнка, вянгліна ’вэнджанае мяса’ (Касп.). З польск. мовы: wędliny ’вэнджаная грудзінка’ < wędzić (Кюнэ, Poln., 113). Параўн. ванзонка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лю́бя ’нятлустае мяса’ (смарг., Сл. ПЗБ). Відаць, паходзіць са зборнага назоўніка лю́бʼе < прасл. lib‑ьje. Да любі́вы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ку́рыца, -ы, мн. ку́ры і (з ліч. 2, 3, 4) ку́рыцы, -рэ́й, ж.

1. Свойская птушка, якую разводзяць для атрымання яек і мяса.

2. Самка птушак атрада курыных.

К. з куранятамі.

3. Мяса курыцы; кураціна.

Класціся спаць з курамі — вельмі рана.

Курам на смех — пра што-н. вельмі недарэчнае.

Куры засмяюць каго — пра таго, хто робіць што-н. недарэчнае.

Куры не клююць — вельмі многа (звычайна пра грошы).

Мокрая курыца — пра растрывожанага, спалоханага або бязвольнага, бесхарактарнага чалавека.

|| памянш. ку́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. куры́ны, -ая, -ае.

Курыная слепата

1) тое, што і кураслеп;

2) хвароба вачэй, калі чалавек не бачыць пры слабым святле, асабліва ў прыцемку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

упрэ́лы

1. кул (які добра ўварыўся) gar (gewrden); gegrt;

упрэ́лы кава́лак мя́са ein gar gewrdenes Stück Fleisch;

2. (упацелы) geschwtzt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

салі́ць

1. (прыпраўляць соллю) slzen vt;

2. (нарыхтоўваць у запас – мяса, рыбу і г. д) (in)slzen vt, pökeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

катле́та, -ы, ДМе́це, мн. -ы, -ле́т, ж.

Засмажаны кусок мяса з рабрынкай (адбіўная катлета) або кулінарны выраб авальнай ці круглай формы з рыбнага, мяснога фаршу, кашы і г.д.

Катлеты з цяляціны.

Рыбныя катлеты.

|| памянш. катле́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

|| прым. катле́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)