Абл. Наўскач. [Зыгмусь:] — Я — хоп за павады! Конь спужаўся, а я — скок на яго ды наўскапыта ў лес! Толькі і бачылі мяне!Колас.Рысак наўскапыта памчаўся па роснай лугавіне.Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пакалы́хвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Час ад часу калыхацца. Жаўтлявае полымя газніцы зрэдку пакалыхвалася, і тады на сцяне і столі варушыліся няўклюдныя цені.Асіпенка.Конь ішоў ступою.., сані плаўна пакалыхваліся.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распрэ́гчыся, ‑пражэцца; ‑прагуцца; пр. распрогся, ‑прэглася і ‑праглася, ‑прэглася і ‑праглося; зак.
Вызваліцца ад вупражы, выпрагчыся. Конь распрогся. □ Аглянуўся Арсен назад і знямеў: сам не разумеў, дзе і калі .. [карова] распрэглася.Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фавары́т
(іт. favorito, ад лац. favor = прыхільнасць)
1) любімец уплывовай асобы, які карыстаецца яе заступніцтвам; любімец наогул;
2) конь, коннік або каманда ў скачках, што мае найбольшыя шансы на першынство.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
загна́ны
1. (стомлены) ábgejagt, ábgehetzt, ábgequält;
загна́ны конь ein ábgejagtes [ábgetriebenes] Pferd;
2. (забіты) éingeschüchtert;
◊ як загна́ны звер wie ein gehétztes Tier [Wild]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Варча́к1 ’ворчык’ (Гарэц., Бяльк.), таксама во́рчык. Рус.о́рчик, во́рчык, во́рчак, укр.во́рчик. Запазычанне з польск.orczyk ’тс’, а гэта з с.-в.-ням.ortschît ’тс’ (Міклашыч, 225; Мацэнаўэр, Cizí sl., 265; Фасмер, 3, 155). У бел. мове (як і ў рус.дыял.во́рчак) новы суф. ‑ак (адсюль і націск ‑а́к!).
Варча́к2 ’прыпражны конь’ (БРС, Нас.). Перанос назвы (з варча́к ’ворчык’). А ці не можна паставіць пытанне пра паходжанне ад слав.*orь ’конь’ (параўн. укр.вір, во́рик)?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лод ’лёд’ (Булг.) у словазлучэнні на лоду. Паводле Р. У. Краўчука (вусн. паведамл.), ацвярдзенне л‑ адбылося ў выніку блытаніны паводле зваротнай аналогіі. Параўн. палес.кынь ’конь’ — Р. скл. коня́.
◎ *Плошчыць, пруж.плошчыт (вушы) 4[конь] стрыжэ вушамі (пра каня)’ (ЛА, 1), рус.плоіцить ’плюшчыць, рабіць плоскім’. Да плоскі (гл.): стрыгучы вушамі, конь робіць іх плоскімі і прыціскае да галавы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
выця́гвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1.Незак.да выцягнуцца.
2. Везці, цягнуць з вялікім напружаннем. Конь аж выцягваўся ў аглоблях.
3.Зал.да выцягваць (гл. выцягнуць у 1–9, 11, 12 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)