Verbum

працо́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Цокаючы, прайсці, праехаць. Працокала па лесвіцы абцасікамі-цвічкамі жанчына. Хомчанка. Працокаў каванымі капытамі конь вазніцы, правёз у фаэтоне пышную даму ў футры, няйначай немку. Карпюк.