схітрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.
Тое, што і схітрыць. Яня трохі схітравала — рукі памыла, а твар не, адно вочы мокрымі пальцамі працерла, і хутчэй за стол. Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ткале́ ’на ўсякі выпадак, хоць, хаця’ (слонім., Нар. словатв.), тка́ле ’ўсё ж, аднак’ (ганц., Ск. нар. мовы), ’толькі, адно’ (Сержп.), тка́ля ’можа, каб’ (лях., Цыхун, вусн. паведамл.), тколе́ ’жа, ж’ (пін., Жыв. сл.; Сл. Брэс.), тколэ́ ’усё-такі, усё ж, аднак’ (пін., Нар. лекс.). Відаць, да папярэдняга (гл.), ускладненае дадатковай канцавой часціцай ‑ле (< ‑*lě, параўн. але, гл. ESSJ SG, 1, 319). Менш верагоднае вывядзенне з тыке́ле, тыке́ля ’толькі’ (Ласт., 706) або з літ. tik ’толькі, адно’, лат. tikai ’тс’ (Санько, Крыўя, 1996, 1, 93).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Баланнё ’маладыя пасадкі дрэў’ (Сцяшк. МГ). Бясспрэчна, таго ж паходжання, што і бало́нне, балона (гл.). У зах.-бел. гаворках устанавілася адно з шматлікіх значэнняў (да таго ж не асноўнае) гэтага слав. геаграфічнага тэрміна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
scalać
незак.
1. аб’ядноўваць у адно цэлае;
2. узбуйняць;
scalać grunty — ліквідаваць цераспалосіцу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
supposing
[səˈpoʊzɪŋ]
conj.
у выпа́дку, што; калі́ б
Supposing it rains, shall we still go? — Калі б ішо́ў дождж, ці мы ўсё адно́ по́йдзем?
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
эпапе́я
(гр. еророііа)
1) самая буйная форма эпічнай літаратуры;
2) перан. шэраг значных падзей, якія ўтвараюць адно цэлае (напр. э. партызанскай барацьбы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
zusámmenwerfen
* vt
1) кі́даць (у адно месца)
2) пераваро́чваць; разва́льваць
3) зме́шваць, мяша́ць у адну́ ку́чу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адтапі́ць, ‑таплю, ‑топіш, ‑топіць; зак., што.
1. Падаграваючы, прымусіць згарнуцца, аддзяліцца; стварожыць (пра малако).
2. Ператварыць у вадкі стан; растапіўшы, расплавіўшы, аддзяліць адно рэчыва ад другога. Адтапіць сала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аднагало́снасць, ‑і, ж.
Поўная згода ўсіх у якім‑н. пытанні, справе. // Аднадушная падача галасоў за адно і тое самае рашэнне пры галасаванні. Прынцып аднагалоснасці ў Савеце Бяспекі ААН.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
назаго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. чаго. Загарнуць у адно месца вялікую колькасць чаго‑н. Назагортваць попелу ў ямку.
2. каго-чаго. Ахінуць, абгарнуць з усіх бакоў многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)