та́нгенс, ‑а, м.

Адна з трыганаметрычных функцый вострага вугла, якая раўняецца (у прамавугольным трохвугольніку) адносіне катэта, што ляжыць супраць дадзенага вострага вугла, да другога катэта.

[Ад лац. tangens — які датыкаецца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГУГЕНО́ЦКІЯ ВО́ЙНЫ,

адна з назваў войнаў паміж католікамі і гугенотамі ў Францыі ў 16 ст., гл. ў арт. Рэлігійныя войны.

т. 5, с. 518

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

алані́н

[ад ал(ьфа) + аміны]

ацыклічная амінакіслата, вельмі пашыраная ў жывой прыродзе; адна з крыніц глюкозы ў арганізме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

а́льба​2

(праванс. alba = світанак)

адна з жанравых форм сярэдневяковай куртуазнай лірыкі, ранішняя песня.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

атарне́й-генера́л

(ад атарней + генерал)

адна з вышэйшых службовых асоб юстыцыі ў Англіі, ЗША.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гемізіго́та

(ад гемі- + зігота)

дыплоідны арганізм, у якога ёсць толькі адна доза пэўных генаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лептаменінгі́т

(ад гр. leptos = далікатны + менінгіт)

запаленне мяккай мазгавой абалонкі, адна з форм менінгіту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мультыпле́ты

(лац. multipletus = складаны, шматкратны)

група спектральных ліній, якія размешчаны блізка адна ад другой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

парайкі́я

(гр. paroikia = знаходжанне на чужбіне чужыне)

адна з форм міжвідавых узаемаадносін, разнавіднасць сінайкіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Міну́ха ’пропуск пры сяўбе, касьбе’ (Мат. Гом., Ян.), міну́ха́, менюха́, мінюха́, мыню́ха ’памылка пры накіданні асновы і бёрда, калі прапушчана адна трысціначка’ (Уладз.; мазыр., петрык., Шатал.). Польск. ominucha ’тс’. Бел.-польск. ізал. (Фаліньска, 136). Да міну́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)