Зе́льна 1 ’тлумна’, зялі́цца ’тлуміцца’ (
Зе́льна 2, зельна свята, зелна ’спас’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зе́льна 1 ’тлумна’, зялі́цца ’тлуміцца’ (
Зе́льна 2, зельна свята, зелна ’спас’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зялёны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ка́вал ’вялікі кавалак чаго-н.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Камора, каморка, комора, кумора ’кладоўка, халоднае памяшканне пры хаце для захоўвання запасаў ежы, адзення’, ’бакоўка, прыбудоўка ў вясковай хаце, дзе спяць, стопка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Клёк 1 ’розум, развага’, ’косны мозг’ (
Клёк 2 ’жыццёвая сіла, сокі, клейкасць’ (
Клёк 3 ’дзіцячая гульня, палачка’ (
Клёк 4 выкл.-дзеясл. форма: «Нам клёк у грудз[e]: здагадаліса…» (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кра́ска 1 ’кветка’ (
Кра́ска 2 ’хвароба жывёлы’ (
Кра́ска 3 ’кроў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Норт ’цячэнне; паглыбленне, вір на павароце ракі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Паскані́, пасканьні, поскань, поскадні, плоскуні, пысканьні, пасконьні, пасканьня, посканне, пбсканні, пасканіна ’маніцы, мужчынскія калівы канапель, Cannabis sativa L.’, ’сцябло маніц’, ’палатно з маніц, вырабы з тонкага палатна’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Па́ша ’выган, месца, дзе пасецца жывёла; выпас’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мы́ліца, мы́лічка ’кастыль’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)