шаўкаві́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шаўкоўніцы (шаўкавіцы). Шаўкавічныя плантацыі.

2. Які мае адносіны да шоўку (у 1 знач.), звязаны з яго вырабам. Шаўкавічны кокан.

•••

Шаўкавічны чарвяк гл. чарвяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этымалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да этымалогіі (у 1, 2 знач.). Этымалагічны слоўнік. Этымалагічны аналіз. Этымалагічнае даследаванне.

2. Уст. Які мае адносіны да этымалогіі (у 3 знач.). Этымалагічны разбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ufrecht

1.

a

1) прамы́; про́сты

2) праўдзі́вы, адкры́ты

3) юрыд. які́ ма́е зако́нную сі́лу

2.

adv пра́ма, старчко́м, вертыка́льна

den Kopf ~ hlten* — го́рда трыма́ць галаву́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hearing

[ˈhɪrɪŋ]

n.

1) слых -у m.; чу́тнасьць f.

His hearing is poor — Ён ма́е слабы́ слых

out of hearing — за мяжо́й чу́тнасьці

within hearing — у ме́жах чу́тнасьці

2) слу́ханьне n., разгля́д -у m. (спра́вы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мара́льны

(лац. moralis = які датычыць звычаяў)

1) які мае адносіны да маралі, адпавядае правілам паводзін у грамадстве (напр. м. ўчынак);

2) звязаны з духоўнымі перажываннямі чалавека (напр. м-ая падтрымка).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фавары́т

(іт. favorito, ад лац. favor = прыхільнасць)

1) любімец уплывовай асобы, які карыстаецца яе заступніцтвам; любімец наогул;

2) конь, коннік або каманда ў скачках, што мае найбольшыя шансы на першынство.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

антыпратазо́йны

(ад анты + лац. protozoa = прасцейшыя)

які мае адносіны да рэчываў, што прыгнечваюць жыццядзейнасць прасцейшых і выкарыстоўваюцца для лячэння і прафілактыкі захворванняў, выкліканых гэтымі мікраарганізмамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

артысты́чны

(фр. artistique)

1) які мае адносіны да артыста, уласцівы яму (напр. а-ыя здольнасці, а-ая натура);

2) які вызначаецца артыстызмам, высокім майстэрствам, віртуознасцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бактэрыя́льны

(ад бактэрыі)

1) які мае адносіны да бактэрый, выклікаецца бактэрыямі (напр. б-ая інфекцыя);

2) які вырабляецца з дапамогай бактэрый (напр. б-ыя ўгнаенні).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіпнаты́чны

(гр. hypnotikos)

1) які мае адносіны да гіпнозу (напр. г. сон);

2) перан. здольны моцна ўздзейнічаць на каго-н. (напр. г-ая сіла музыкі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)