пірахло́р
(ад піра- + хлор)
мінерал класа вокісаў і гідравокісаў бурага, жаўтавата-зялёнага колеру; сыравіна для атрымання ніобію.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
прусты́т
[ад фр. J. Proust = прозвішча фр. хіміка (1754—1826)]
мінерал класа сульфасолей чырвонага колеру; сярэбраная руда.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
радані́т
(ад гр. rhodon = ружа)
мінерал класа сілікатаў ружовага, часам ружова-шэрага колеру; выкарыстоўваецца як вырабны камень.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сердалі́к
(ад гр. sardion)
мінерал класа сілікатаў, разнавіднасць халцэдону, каштоўны камень бледна-ружовага, чырвонага ці аранжавага колеру.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стані́н
(ад лац. stannum = волава)
мінерал класа сульфідаў сталёва-шэрага колеру з аліўкава-зялёным адценнем; руда волава.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сфалеры́т
(ад гр. sphaleros = зманлівы)
мінерал класа сульфідаў карычневага або чорнага колеру з алмазным бляскам; руда цынку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тэнанты́т
[ад англ. S. Tennant = прозвішча англ. хіміка (1761—1815)]
мінерал падкласа складаных сульфідаў шэра-стальнога колеру.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тэні́т
(ад гр. tainia = стужка)
мінерал, які змяшчаецца ў жалезных метэарытах і з’яўляецца растворам нікелю ў жалезе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фарстэры́т
(ад ням. Vorster = прозвішча нямецкага вучонага)
мінерал класа сілікатаў, празрысты, бясколерны; выкарыстоўваецца для вырабу вогнетрывалай цэглы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фаялі́т
(ад Faial = назва вострава ў групе Азорскіх астравоў)
мінерал класа сілікатаў цёмна-жоўтага, зеленавата-чорнага колеру.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)