ánregend
a
1) ціка́вы, хвалрючы
2) іні- цыятыўны
~ wírken — выкліка́ць, узбу́джваць (што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
herbéiführen
vt
1) прыво́дзіць, прыво́зіць
2) выкліка́ць (што-н.)
3) дасягну́ць (чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
excite [ɪkˈsaɪt] v.
1. узбуджа́ць, узруша́ць, хвалява́ць;
be excited хвалява́цца;
The children were excited about the coming holiday. Дзеці радаваліся надыходзячаму святу;
Don’t get excited about the outcome. This is our big chance. Не хвалюйся пра вынік. У нас вельмі добрыя шансы.
2. (in) выкліка́ць; абуджа́ць;
excite interest/envy/suspicion выкліка́ць ціка́васць/за́йздрасць/падазро́насць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
excite
[ɪkˈsaɪt]
v.t.
1) трыво́жыць, хвалява́ць
2) выкліка́ць, распа́льваць (ціка́васьць)
to excite envy, appetite — выкліка́ць за́йздрасьць, апэты́т
to excite desire — распа́льваць жада́ньне
3) узбуджа́ць; падыма́ць (да дзе́йнасьці, на паўста́ньне)
4) утвара́ць электры́чнае або́ магні́тнае по́ле
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
заляца́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.; да каго.
Аказваць увагу, дагаджаць жанчыне, імкнучыся выклікаць прыхільнасць. Усе ў брыгадзе ведалі, што Віталь заляцаецца да Тамары, але ці карыстаецца ён поспехам у яе, пра гэта нічога пэўнага вядома не было. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абу́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.
Давесці да абурэння; выклікаць незадавальненне, гнеў. Аднойчы.. [Карніцкага] асабліва абурыла работа Кандрата Сенькі, якому ён даручыў устаноўку слупоў для электралініі. Паслядовіч.
абуры́ць, ‑ру́, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
Разм. Абваліць, абрушыць. Абурыць склеп.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узра́даваць, ‑радую, ‑радуеш, ‑радуе; зак., каго.
Выклікаць у каго‑н. пачуццё радасці; абрадаваць. Сустрэча з незнаёмым чалавекам у незнаёмым лесе .. [Язэпа] і ўзрадавала, і ўстрывожыла. Якімовіч. Па яе твары бачу, што наша паяўленне цётку Марыну не вельмі ўзрадавала. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усе́длівы, ‑ая, ‑ае.
Здольны доўга і цярпліва займацца якой‑н. сядзячай працай. Асю не прыходзіцца доўга выклікаць. Яна вельмі акуратная і ўседлівая ў працы. Шынклер. // Які патрабуе працяглай і напружанай працы. Пачалася ўседлівая карпатлівая работа над помнікам. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тэруя́ ‘пацяруха ад сена’ (пін., Нар. лекс.). Да папярэдняга слова шляхам далучэння да праславянскай асновы *ter‑ суфікса *‑ьja, што дало *terьja> teraja, гл. церая́; у з’явілася пад уплывам фанетычных змен у слове: зацвярдзенне r у спалучэнні *‑rьja магло выклікаць змену галоснага ў слабай пазіцыі. Параўн. труя 2, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
халадзі́ць
1. разм kühlen vt, áuskühlen lassen*;
2. (выклікаць пачуццё холаду) ein Kältegefühl hervórrufen*;
◊ халадзі́ць сэ́рца das Herz erstárren lássen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)