Erzíehung

f -, -en

1) выхава́нне

éine gúte ~ geníeßen* — атрыма́ць до́брае выхава́нне

2) гадава́нне, гадо́ўля

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

akadémisch

a акадэмі́чны

~e Bíldung — вышэ́йшая адука́цыя

éine ~e Würde erlágen — атрыма́ць вучо́нае зва́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Inempfángnahme

f - канц. aтрыма́нне

j-n zur ~ bevóllmächtigen — упаўнава́жыць каго́-н. атрыма́ць [прыня́ць] што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

здавальня́юча

1. нареч. удовлетвори́тельно;

зрабі́ць рабо́ту з. — сде́лать рабо́ту удовлетвори́тельно;

2. (об отметке) в знач. сущ., нескл., ср. удовлетвори́тельно;

атрыма́ць з. па матэма́тыцы — получи́ть удовлетвори́тельно по матема́тике

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

акало́дак, ‑дка, м.

1. Падраздзяленне пуцявой дыстанцыі. Засталося атрымаць сталую пасаду дзе-небудзь на лініі, замкнуцца ў вузкія рамкі свайго акалодка. Шынклер.

2. Падраздзяленне паліцэйскага гарадскога ўчастка ў дарэвалюцыйнай Расіі.

3. Уст. Лячэбны пункт пры воінскай часці. [Старшыня:] — Заўтра я павяду ўсіх.. у акалодак рабіць уколы. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблі́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аблівацца (у 1, 2 знач.).

2. перан. Разм. Глядзець на каго‑, што‑н. з зайздрасцю, з жаданнем атрымаць. Аж шкода яму [Верамейчыку] робіцца самога сябе — гэтакае дабро людзі цягаюць, а яму глядзі ды толькі аблізвайся. Крапіва.

3. Зал. да аблізваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́дуль, ‑я, м.

1. У тэхніцы — назва некаторых каэфіцыентаў. Модуль пругкасці.

2. У матэматыцы — лік, на які трэба памножыць лагарыфм адной сістэмы, каб атрымаць лагарыфм другой сістэмы.

3. У будаўнічай справе і архітэктуры — умоўная адзінка даўжыні, якая ўжываецца для каардынацыі памераў будоў, збудаванняў і іх частак.

[Фр. module, ад лац. modulus — мера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

1. Узважыць усё, многае або ўсіх, многіх. Пераважыць усе мяшкі з мукой. Пераважыць увесь насенны фонд.

2. Узважыць яшчэ раз. Пераважыць груз перад здачай.

3. Перасягнуць у вазе.

4. перан. Атрымаць перавагу, аказацца больш значным, важкім; перасіліць. Дапытлівасць пераважыла страх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўдые́нцыя ж Audi¦énz f -, -en, Empfáng m -(e)s, -fänge;

даць аўдые́нцыю éine Audi¦énz gében*, Empfáng geben*, empfángen* vt;

атрыма́ць аўдые́нцыю empfángen wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абдзе́рціся

1. (пра кару, абалонку і г. д) ábgerissen wérden;

2. (атрымаць драпіну) sich rítzen;

3. разм (абнасіцца) ábgerissen [zerlúmpt] sein; zerréißen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)