зве́сціся, звяду́ся, звядзе́шся, звядзе́цца; звядзёмся, зведзяце́ся, звяду́цца; звёўся, звяла́ся, -ло́ся; звядзі́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перастаць існаваць, знікнуць. Тая парода жывёлы ўжо звялася.

2. Страціць сілы, пахудзець. Звёўся чалавек зусім.

3. да чаго і на што. Скараціўшыся, спрасціўшыся, выразіцца ў чым-н. малым, нескладаным. Справа звялася да дробязей. З. на нішто (страціць усякі сэнс, усякае значэнне).

|| незак. зво́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

злы, -а́я, -о́е.

1. Які тоіць у сабе зло. З. намер. Злая доля (няшчасная).

2. Поўны злосці, варожасці. З. чалавек. Злыя вочы.

3. на каго-што. Сярдзіты, поўны злосці на каго-, што-н. Ён з. на ўсіх.

4. Куслівы, злосны (пра жывёл). З. сабака.

5. перан. Ужыв. для абазначэння вышэйшай ступені якой-н. якасці, дзеяння, стану і пад., выражанага назоўнікам (разм.). З. мароз. Злыя вятры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

пунктуа́льны

(польск. punktualny < с.-лац. punctualis, ад лац. punctum = кропка)

вельмі дакладны, акуратны ў выкананні чаго-н. (напр. п. чалавек).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

хале́рык

(лац. cholericus < гр. cholerikos, ад chole = жоўць)

чалавек, энергічны па тэмпераменце, які лёгка ўзбуджаецца пад уздзеяннем якіх-н. уражанняў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аро́л (род. арла́) м., в разн. знач. орёл;

высо́ка ў не́бе кру́жыць а. — высоко́ в не́бе кружи́т орёл;

гэ́ты чалаве́к сапра́ўдны а. — э́тот челове́к настоя́щий орёл;

а. ці рэ́шка — орёл или ре́шка;

○ двухгало́вы а. — двугла́вый орёл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дваро́вы

1. (относящийся ко двору) дворо́вый;

д. саба́ка — дворо́вая соба́ка;

2. (относящийся к усадьбе) уса́дебный; поме́стный;

~выя пабудо́вы — уса́дебные постро́йки;

3. ист. (принадлежащий к дворне) дворо́вый;

д. чалаве́к — дворо́вый челове́к;

4. в знач. сущ., ист. дворо́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

трыва́лы

1. (устойчивый) про́чный, надёжный;

~лая апо́ра — про́чная (надёжная) опо́ра;

2. (не поддающийся разрушению) сто́йкий; про́чный;

~лая фа́рба — сто́йкая кра́ска;

3. выно́сливый, сто́йкий; терпели́вый;

т. чалаве́к — выно́сливый (сто́йкий) челове́к;

4. разг. (о пище) пита́тельный, сы́тный, сы́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

банкру́т

(фр. banqueroute = банкруцтва < іт. bancarotta, ад banco = лаўка + rotto = зламаны)

1) збяднелы неплацежаздольны даўжнік (асоба, прадпрыемства, арганізацыя);

2) перан. чалавек, які пацярпеў крах у сваёй дзейнасці або поўную няўдачу ў асабістым жыцці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

брэйн-ры́нг

(ад англ. brain = мозг + ring = арэна барацьбы)

тэлевізійная гульня-спаборніцтва, пераможцам у якой становіцца той чалавек або каманда, якія выяўляюць больш шырокую эрудыцыю і хуткасць рэакцыі ў адказах на пытанні вядучага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

геаэквівале́нтнасць

(ад геа- + эквівалентнасць)

суадносіны культурнага ландшафту, які стварае чалавек, з прыродным ландшафтам, што існаваў на гэтым месцы, паводле складу і масы рэчываў, інтэнсіўнасці працэсаў абмену і іншых экалагічных, ландшафтных і энергетычных паказчыках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)