каранёвы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кораня (у 1 знач.). Каранёвая сістэма раслін. Каранёвыя захворванні бульбы.
2. Які мае адносіны да кораня слова; карэнны. Каранёвая марфема. Каранёвая роднасць слоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́стачкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае костачку (у 4 знач.); з костачкай. Костачкавыя плады. // у знач. наз. ко́стачкавыя, ‑ых. Пладовыя расліны, плод якіх мае адну костачку з семем, напрыклад: вішня, сліва, абрыкос.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маскі́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да маскіта, маскітаў (у 1 знач.). // Прызначаны для засцярогі ад маскітаў. Маскітная сетка.
2. Спец. разм. Які мае адносіны да маскітаў (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іскравы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да іскры (у 1 знач.). Іскравы ўлоўнік.
2. Які мае адносіны да электрычнай іскры, які прыводзіцца ў дзеянне электрычнай іскрай. Іскравы разрад. Іскравы генератар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гіпербалі́чны 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гіпербалы 1, багаты гіпербаламі. Гіпербалічнае параўнанне. Гіпербалічны стыль. // Перабольшаны. Гіпербалічная пахвала.
гіпербалі́чны 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гіпербалы 2. Гіпербалічнае сячэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́йдавы 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рэйда 1. Рэйдавы прычал. Рэйдавыя агні.
рэ́йдавы 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рэйду 2, прызначаны для яго. Рэйдавая група. Рэйдавая брыгада.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скулавы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да скулы 1 (у 1 знач.). Скулавая косць. Скулавая мышца.
2. Спец. Які мае адносіны да скулы 1 (у 2 знач.). Скулавы пояс карабля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ступе́ньчаты, ‑ая, ‑ае.
Размешчаны ступенямі, уступамі; які мае форму ступені або мае ступені. Будаваў царкву выдатны архітэктар Старажытнай Русі полацкі майстар Іван. Будынак быў ступеньчаты, завяршаўся барабанам і шлемавідным купалам. Штыхаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сярні́сты, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае ў сабе серу; з серай. Сярністыя фарбавальнікі.
2. Які мае ў сваім хімічным саставе серу з пэўнай колькасцю кіслароду. Сярністы газ. Сярністы ангідрыд. Сярністае жалеза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
та́мбурны 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тамбура 1. Тамбурныя дзверы.
та́мбурны 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тамбуру 2; выкананы тамбурам. Тамбурнае вязанне. // Прызначаны для тамбуру. Тамбурная іголка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)