убо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. убіраць — убраць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ува́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. уваліць ​1 (у 7 знач.). Увал судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увёрстка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. увёрстваць — увярстаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узлята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. узлятаць — узляцець (у 1, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узыхо́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Дзеянне паводле дзеясл. узыходзіць — узысці (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ула́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. уладжваць — уладзіць (у 1–3 і 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ума́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. умазваць — умазаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. упадаць (у 1 знач.) — упасці (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упіха́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. упіхаць — упхнуць (у 1, 2 знач.), упіхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упі́хванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. упіхваць — упхнуць (у 1, 2 знач.), упіхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)