Pension

[paŋzi'o:n]

f -, -en

1) пе́нсія

in die ~ géhen* — пайсці́ на пе́нсію

éine ~ bezíehen* — атры́мліваць пе́нсію

2) пансіён

in ~ gében* — адда́ць на по́ўны пансіён

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сцягну́цца

1. (злучыцца) sich zúziehen*;

2. (пра войскі і г. д) sich zusámmenziehen*;

3. разм (пайсці куды-н) sich fórtschleppen, fórtgehen* vi (s);

4. (быць знятым) mit (gróßer) Mühe áusgezogen [ábgenommen] wérden (пра адзенне, абутак і г. д)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ба́цька, ‑і; мн. бацькі, ‑аў; м.

1. Мужчына ў адносінах да сваіх дзяцей; тата. Зачуўшы татаў ход знаёмы, Малыя з хаты высыпалі, За брамай бацьку сустракалі. Колас. // Вядомая і паважаная ў пэўных колах асоба. [Гарун:] — Павел Сцяпанавіч! Добрай раніцы, добрага здароўечка. Бацька ты наш родны! Шамякін. // Разм. Зварот да старога чалавека. Пераехаўшы [цераз рэчку], знаёмы партызан падзякаваў Грысю і зноў назваў яго бацькам. Кулакоўскі.

2. Самец у адносінах да свайго патомства.

3. чаго. Кніжн. Заснавальнік, пачынальнік якой‑н. навукі, вучэння. Акадэмік Карскі — бацька беларускай філалогіі.

•••

Выліты бацька, копія бацька — пра дзіця, з твару вельмі падобнае на бацьку.

Гадзіцца ў бацькі каму гл. гадзіцца.

Імя па бацьку гл. імя.

Пайсці па бацьку гл. пайсці.

Пасаджоны бацька — пры адсутнасці бацькі той з родзічаў, што выконвае на вяселлі ролю бацькі жаніха або нявесты.

Прыёмны бацька — чалавек, які прыняў дзіця ў сваю сям’ю на правах сына (дачкі).

Родны бацька, кроўны бацька — аднаго роду, адной крыві па бацькоўская лініі.

Увесь у бацьку — пра дзіця, якое з твару і характарам падобнае на бацьку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стопа́​I ж.;

1. анат. ступня́, -ні́ ж.;

пло́ская стопа́ мед. пляска́тая ступня́;

2. (шаг, нога) уст. крок, род. кро́ку м.;

◊

напра́вить сто́пы пайсці́;

идти́ по (чьим-л.) стопа́м ісці́ па (чыіх-небудзь) сляда́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

określony

określon|y

акрэслены, азначаны;

udać się na ~e miejsce — пайсці на акрэсленае (вызначанае) месца;

przedimek ~y грам. азначальны артыкль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

grzybek

grzyb|ek

м. грыбок;

pójść na ~ki разм. а) застацца ні з чым (ні пры чым);

пайсці ў адстаўку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дрэ́нны schlecht, schlimm;

дрэ́ннае вымаўле́нне éine schléchte Áussprache;

з ім жа́рты дрэ́нныя mit ihm ist nicht gut Kírschen éssen;

з гэ́тым жа́рты дрэ́нныя damit ist nicht zu spáßen;

пайсці́ па дрэ́ннай даро́зе перан auf die schíefe Ébene [Bahn] geráten* [kommen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

flöten

vi

1) (i)гра́ць на фле́йце

2) залі- ва́цца, спява́ць (пра салаўя)

3) гавары́ць падро́блена сало́дкім то́нам, заліва́цца салаўём

~ géhen* — прапа́сці, пайсці́ пра́хам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

назва́цца, ‑завуся, ‑завешся, ‑завецца; ‑завёмся, ‑завяцеся; зак.

1. Прыняць, узяць сабе якую‑н. назву, імя і пад. [Іван:] — Заўтра ж трэба зрабіць табе добрыя дакументы. Кім ты хочаш, пазвацца? Новікаў.

2. Сказаць, назваць сваё імя, прозвішча, становішча і пад.; адрэкамендавацца. Навічок назваўся Апанасам Вялічкам. Машара.

3. Разм. Напрасіцца, навязацца да каго‑н. з чым‑н. — Зразумела, — сказаў Лабановіч. — панне Ядвісі будзе шмат прыемней пайсці ў кампаніі Грыгора і Негруся, які напэўна сам назавецца ў праважатыя. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павалачы́ся, ‑лакуся, ‑лачэшся, ‑лачэцца; ‑лачомся, ‑лачацеся; пр. павалокся, ‑лаклася, ‑лося; зак.

1. Тое, што і павалачыцца (у 1 знач.). Замест таго, каб паехаць на саломе, я заблытаўся ў вяроўках і павалокся жыватом па голым таку. Сяркоў.

2. Разм. Пайсці (звычайна павольна, з цяжкасцю). Пастагнаў [бацька] уночы, маці нашмаравала бакі тарпатынаю, а раніцаю павалокся на абход. Лужанін. [Дзямян:] — Як мяне ўжо збілі з ног, .. конь пайшоў... Няйначай павалокся з чужымі падводамі па іншай дарозе. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)