закульга́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закульга́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зару́чыны, ‑чын;
Абрад аб’яўлення каго‑н. жаніхом і нявестай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
верасо́к, ‑ску,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́грабкі, ‑бак;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азеляні́ць, азеляню, азяленіш, азяленіць;
Пасадзіць дрэвы, кусты і пад. там, дзе
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адмо́ўе, ‑я,
Слова, якое адмаўляе сэнс другога слова або фразы (часціцы «не», «ні», безасабова-прэдыкатыўныя словы «
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дако́скі, ‑сак;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жабра́чы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і жабрацкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
культтава́ры, ‑аў;
Агульная назва тавараў, прызначаных для задавальнення культурных патрэбнасцей насельніцтва (музычных інструментаў, канцылярскіх прылад і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пампе́зны, ‑ая, ‑ае.
Які вызначаецца раскошай, пышнасцю, разлічанай на знешні эфект.
[Ад лац. pomposus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)