малы́ш, ‑а, м.

Разм. Маленькі хлопчык, дзіця. Да паласатага шлагбаума спускалася чародка малышоў у белых панамках. Даніленка. І ўпершыню ў сваіх калысках Заснулі ціха малышы. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непачці́вы, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца к людзям без пачцівасці, павагі; недалікатны. Непачцівае дзіця. // Які выражае непачцівасць. [Міхась] не спадабаўся Пятру Пятровічу сваімі паводзінамі, сваёй непачцівай смеласцю... Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баху́р

(ст.-яўр. bachur = хлопец)

1) маленькі тоўсценькі хлопчык, карапуз;

2) пазашлюбнае дзіця;

3) гіст. назва маладога яўрэя на Беларусі ў 16—17 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

maluch

м.

1. малеча; дзіця;

2. разм. малалітражка (аўтамабіль)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zahukany

zahukan|y

запалоханы; зацюканы;

~е dziecko — запалоханае дзіця

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cudowny

cudown|y

цудоўны;

~e dziecko — цудоўнае дзіця; вундэркінд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dzieciak

м. разм.

1. дзіця;

2. перан. малакасос, смаркач

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зача́ць сов.

1. разг. нача́ть;

з. будаўні́цтва — нача́ть строи́тельство;

2. биол. зача́ть;

з. дзіця́ — зача́ть ребёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падмы́ць сов., в разн. знач. подмы́ть;

вада́ ~мы́ла грунт — вода́ подмы́ла грунт;

п. дзіця́ — подмы́ть ребёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

люля́ць

1. (калыхаць) scháukeln vt, schwíngen* vt; hín- und hérbewegen vt;

2. (дзіця) wíegen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)