эпізаатало́гія
(ад эпізаотыя + -логія)
галіна ветэрынарыі, якая вывучае заканамернасці ўзнікнення, пашырэння эпізаотый і распрацоўвае меры барацьбы з імі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Разга́лка ’месца перакрыжавання дарог, ростань’ (Нар. Гом.). Утворана ад дзеяслова разгаліно́ўвацца, з коранем гол‑/гал‑ тыпу разга́івацца, параўн. голя́ ’бакавая галіна ў вілападобнай стойцы варот’ (ТС) (аналагічна зато́ка, пако́ша, гл.) у выніку перанясення назвы па знешнім падабенстве, параўн. аналагічныя разві́лка, рага́тка, чэш. rosoha, балг. разклонение.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
corps [kɔ:] (pl.
corps [kɔ:z]) n.
1. mil. ко́рпус, род войск, слу́жба;
the medical corps медыцы́нская слу́жба;
Corps of Engineers інжыне́рныя во́йскі
2. ко́рпус (галіна службы);
the diplomatic corps дыпламаты́чны ко́рпус;
the press corps інфармацы́йная слу́жба
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
балотазна́ўства, ‑а, н.
Навука пра балоты і іх спецыфічныя ландшафты, пра іх развіццё і гаспадарчае выкарыстанне; галіна геаграфіі. [Прафесар:] — Раней тут былі азёры. З цягам часу яны пазарасталі, ператварыліся ў балоты.. Гэтая распаўсюджаная з’ява вам вядома з курса балотазнаўства. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
структу́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да структуры. Структурныя элементы сплаву. // Звязаны з вывучэннем структуры, будовы чаго‑н. Структурны аналіз.
2. Які мае пэўную структуру. Структурныя глебы.
•••
Структурная лінгвістыка — галіна мовазнаўства, якая вывучае натуральную мову як сістэму элементаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хірургі́я
(лац. chirurgia, ад гр. cheir = рука + ergon = праца)
галіна медыцыны, якая вывучае аперацыйныя метады лячэння хвароб.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
радыёнавіга́цыя, ‑і, ж.
1. Сукупнасць аперацый па забеспячэнню ваджэння самалётаў, суднаў і касмічных караблёў з дапамогай радыётэхнічных сродкаў.
2. Галіна навукі і тэхнікі, якая займаецца пытаннямі распрацоўкі і выкарыстання розных радыётэхнічных метадаў і сродкаў ваджэння самалётаў, суднаў і касмічных караблёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
венерало́гія
(ад лац. Venus, -neris = імя старажытнарымскай багіні кахання + -логія)
галіна медыцыны, якая займаецца вывучэннем і лячэннем венерычных хвароб.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дазіме́трыя
(ад гр. dosis = порцыя + -метрыя)
галіна прыкладной ядзернай фізікі, што вывучае велічыню ўздзеяння радыеактыўных выпрамяненняў на розныя аб’екты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кваліме́трыя
(ад лац. qualis = які па якасці + -метрыя)
галіна навукі, якая вывучае і рэалізуе метады колькаснай ацэнкі якасці прадукцыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)