vex
[veks]
v.t.
1) назаля́ць; злава́ць, раздражня́ць
2) выкліка́ць, узбуджа́ць, правакава́ць (сва́рку)
3) непако́іць, турбава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
адсе́дзець
1. (выклікаць аняменне) sich (D) etw. steif sitzen*;
2. (адбыць пакаранне) ábsitzen;
адсе́дзець свой тэрмін séine Zeit ábsitzen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Замо́ва ’заклінанне’. Укр. замо́ва ’тс’, польск. уст. zamowa ’закляцце’, н.-луж. zamołwa ’прабачэнне, абаронная прамова’, чэш. уст. zámluva ’заказ, клятва’. Параўн. рус. паўн.-дзвін. замо́вка ’заступніцтва словам’, пецярб. замовле́ние ’замова’. Бязафіксны назоўнік ад дзеяслова *замовити > замовіць ’выклікаць мовай чароўную дзею’, утворанага ад кораня, прадстаўленага ў мова (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
strife [straɪf] n. fml or lit. канфлі́кт; спрэ́чка, сва́рка; разла́д; пярэ́чанне;
be at strife знахо́дзіцца ў ста́не канфлі́кту;
make strife выкліка́ць спрэ́чкі, се́яць нязго́ду
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
displease [dɪsˈpli:z] v. fml выкліка́ць незадаво́ленасць (у каго-н.); не падаба́цца (каму-н.);
be displeased with smth./smb. быць незадаво́леным чым-н./кім-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
awaken [əˈweɪkən] v. fml
1. прачына́цца, прачну́цца (ад сну)
2. абуджа́ць; выкліка́ць (пра эмоцыі);
awaken to smth. пача́ць усведамля́ць што-н. (страту чаго-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прына́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.
1. Прыцягваючы ўвагу чым‑н. (звычайна кормам), прымусіць наблізіцца (птушку, рыбу, жывёл).
2. Выклікаць жаданне быць, бываць дзе‑н.; прывабіць. [Ніна:] Дык, можа, і арэшнік пасадзіць, вавёрачак прынадзіць на сосны. Кучар. Вось казу прынадзіў Канюшынкай садзік. Шушкевіч. // Выклікаць сімпатыю да сябе. Марылька аж зазлавала была на мяне. Маўляў, гэта я вінаваты — гэтак хлопчыка прынадзіў, што ён не прызнае яе за маму. Сабаленка. // Прыцягнуць да якой‑н. справы. За доўгі час удалося яму прынадзіць толькі з паўсотні чалавек. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гіпнатызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., каго-што.
Выклікаць гіпноз (у 1 знач.) шляхам унушэння. Гіпнатызаваць хворага. // перан. Выклікаючы пэўныя думкі, адносіны да сябе, расслабляць чыю‑н. волю, непрыметна браць пад свой уплыў. [Славік] гіпнатызаваў сваёй здзіўляючай незалежнасцю. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дуэ́ль, ‑і, ж.
1. Паядынак з выкарыстаннем зброі паміж дзвюма асобамі на зараней вызначаных умовах. Выклікаць на дуэль. Дуэль на шпагах.
2. перан. Змаганне двух якіх‑н. бакоў. Бесперастанку біла іх артылерыя, ведучы дуэль з нашай. Шамякін.
[Фр. duel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ánekeln
vt
1) выкліка́ць агі́ду (у каго-н.); брддзіць (каго-н.)
2) зневажа́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)