Са́дніць ’шчымець, даваць пякучы боль (у выніку ранення, раздражнення скуры, апёку і пад.)’ (ТСБМ), садні́ць ’тс’ (Бяльк.), садне́ць ’тс’ (Мат. Гом.). Рус. садни́ть ’тс’. Дзеяслоў утвораны ад прасл. *sadъno ’пляма, нацертае месца’, якое ад садзіць; гл. Шанскі, ЭИРЯ, 1, 72. Калі ўлічыць лінгвагеаграфію і тое, што садно́ (гл.) не мае гэтага значэння, то можна меркаваць, што дзеяслоў са́дніць — гэта пранікненне з рускай тэрыторыі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нащипа́ть сов.

1. (щипля, нарвать, надёргать в каком-л. количестве) нашчыпа́ць; (преимущественно о перьях, волосах и т. п.) наску́бці, мног. панаскуба́ць, панаску́бваць;

2. (причинить щипанием боль) разг. нашчыпа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

нащи́пывать несов.

1. (щипля, рвать, надёргивать в каком-л. количестве) нашчы́пваць; (преимущественно о перьях, волосах и т. п.) наскуба́ць, наску́бваць;

2. (причинять щипанием боль) разг. нашчы́пваць, шчыпа́ць, шчыка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сці́хнуць сов.

1. (перестать звучать) зати́хнуть, ути́хнуть, сти́хнуть; (о голосах, песнях и т.п. — ещё) замо́лкнуть, умо́лкнуть, смо́лкнуть;

кро́кі ~хлі — шаги́ зати́хли (сти́хли);

2. (прекратиться, ослабеть) уня́ться, переста́ть, успоко́иться, зати́хнуть, ути́хнуть;

дождж сціх — дождь уня́лся (переста́л, ути́х);

боль сціх — боль уняла́сь (успоко́илась, ути́хла);

3. (перестать шуметь, шалить) уня́ться, успоко́иться, угомони́ться; переста́ть; замолча́ть;

дзе́ці ~хлі — де́ти уняли́сь (успоко́ились, угомони́лись)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ranić

незак.

1. раніць;

2. перан. раніць; прыносіць (прычыняць) боль;

ranić czyje uczucia — закранаць (раніць) чые пачуцці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

несуці́шны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не змаўкае, не спыняе свайго шуму, гулу. І запрашаюць вокны клуба ў несуцішны вулей свой. Гаўрусёў.

2. Які не сціхае; няспынны. Несуцішны дождж. Несуцішны бой. □ Усё глыбей забіраўся паэт у нетры эстэтыкі і.. несуцішных вакол яе спрэчак. Лойка.

3. Такі, якога нельга суцішыць, стрымаць (пра боль).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабале́ць, ‑ліць; зак.

Перанесці, зазнаць моцны боль. Пакуль збярэш [ураджай] — колькі мук вынесеш, колькі сэрца тваё перабаліць. Гартны. // Перастаць балець; супакоіцца, адбалець. [Пятро Сцяпанавіч:] — Усё гэта пройдзе, уляжацца, перабаліць. Палтаран. / у безас. ужыв. І бацька з цягам часу стаў адносіцца да мяне, як да таго адрэзанага пальца: адцяў, выкінуў, перабалела, і ўсё. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суня́ць

1. (супакоіць) berúhigen vt, beschwíchtigen vt, zur Rúhe bríngen*;

суня́ць дзяце́й die Kínder beschwíchtigen;

суня́ць гара́чыя пачу́цці die Léidenschaften dämpfen;

2. (кроў, боль) stíllen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

уці́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. уціх, ‑ла; зак.

1. Спыніцца; перастаць гучаць (пра гукі шум і пад.). Шум уціх. Страляніна ўціхла. □ Успыхнулі і ўціхлі апладысменты, паўз Віцю прашмыгнулі танцоры, якія толькі што выступалі. Марціновіч.

2. Аслабець у сіле, дзеянні (пра стыхійныя з’явы). Уціхла навальніца. □ Вецер уціх, пацяплела, з лагчыны цераз пуці сунуліся шэрыя космы туману. Быкаў. Уціхла, прайшлі завіруха, Замоўклі басістыя громы. Колас. / Пра напружанасць дзеянняў, падзей. Спрэчкі ўціхлі ў хаце. / Пра боль, праяўленне хваробы. Доктар прыпісаў хлапчуку кампрэсы, парашкі і наказаў ляжаць нерухома да таго часу, пакуль уціхнуць болі. Кулакоўскі. Праз некалькі дзён боль уціх, успаміны пра страшнае — адышлі. Брыль.

3. Супакоіцца, перастаць плакаць, крычаць, злавацца і пад. Хлопчык плакаў доўга, змогся і ўціх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prick​2 [prɪk] v.

1. (with) кало́ць, прако́лваць; пратыка́ць;

Prick holes in the paper with a pin. Пракаліце шпількай дзірачкі ў паперы.

2. (on) укало́ць; укало́цца; адчу́ць боль;

She pricked her finger on the needle. Яна ўкалола палец іголкай.

3. кало́цца; вы́клікаць боль

♦

prick one’s conscience/your conscience pricks you адчува́ць дако́ры сумле́ння;

prick (up) one’s ears

1) наста́віць/натапы́рыць ву́шы (пра жывёл)

2) навастры́ць ву́шы; ува́жліва слу́хаць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)