махіна́цыя, ‑і, ж.

Несумленны спосаб дасягнення чаго‑н.; махлярства. Дзеда Талаша, не гледзячы на ўсё старанне і на розныя махінацыі, як напрыклад, арышт Панаса, ніяк не ўдаецца злавіць. Колас. Каб атрымаць прэмію, Галаўня пайшоў на махінацыю: падаў даведку, што дарогу закончылі раней тэрміну. Гроднеў.

[Ад лац. machinatio — хітрыкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рвач, ‑а, м.

Разм. Чалавек, які імкнецца атрымаць за сваю работу больш, чым яна каштуе, ці нядобрасумленнымі спосабамі здабыць як мага больш асабістых выгод. Ладавалі заявы звычайна рвачы, спадзеючыся: моў, новы старшыня мала ведае калгас і людзей — самы зручны выпадак ускубнуць, што можна. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упаўнава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што на што і з інф.

Даць паўнамоцтвы на правядзенне чаго‑н., даверыць зрабіць што‑н. ад чыйго‑н. імя. Упаўнаважыць пасла на вядзенне перагавораў. Упаўнаважыць касіра атрымаць грошы па даверанасці. □ — Сход нас і ўпаўнаважыў, — уставіў Вітушка. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эліксі́р, ‑у, м.

1. Выцяжка з раслін ці моцны настой на спірце, у кіслаце і пад., які ўжываецца ў медыцыне, касметыцы. Зубны эліксір. Мятны эліксір.

2. Жарт. Незвычайны, цудадзейны напітак.

•••

Жыццёвы эліксір — чарадзейны напітак, які імкнуліся атрымаць алхімікі для таго, каб захаваць маладосць, прадоўжыць жыццё.

[Фр. élixir з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гадаць, выга́дваць разм spáren vt (зберагчы); gewínnen* vt, Nútzen, [Vórteil] aus etw. (D) zíehen* (атрымаць выгаду з чаго-н);

вы́гадаць час Zeit gewínneņ*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адпрасі́цца um (die) Erláubnis bítten*, wéggehen [wégfahren] zu dürfen* (адпрошвацца); die Erláubnis erhálten* wégzugehen [wégzufahren] (атрымаць дазвол);

адпрасі́цца на гадзі́ну éine Stúnde fréinehmen* аддз

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пропи́ска в разн. знач. прапі́ска, -кі ж.;

постоя́нная пропи́ска пастая́нная прапі́ска;

вре́менная пропи́ска часо́вая прапі́ска;

листки́ для пропи́ски лісткі́ для прапі́скі;

получи́ть пропи́ску атрыма́ць прапі́ску.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

по́льза кары́сць, -ці ж., мн. нет;

извле́чь по́льзу займе́ць (атрыма́ць) кары́сць;

в по́льзу на кары́сць;

э́то говори́т в его́ по́льзу гэ́та гаво́рыць на яго́ кары́сць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

страхо́вка в разн. знач. страхо́ўка, -кі ж.;

страхо́вка до́ма страхо́ўка до́ма;

получи́ть страхо́вку атрыма́ць страхо́ўку;

страхо́вка гимна́ста страхо́ўка гімна́ста;

страхо́вка от неприя́тностей страхо́ўка ад непрые́мнасцей;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

удовлетвори́тельно

1. нареч. здавальня́юча;

зада́ние вы́полнено удовлетвори́тельно зада́нне вы́канана здавальня́юча;

2. в знач. сущ. здавальня́юча нескл., ср.;

по фи́зике получи́ть удовлетвори́тельно па фі́зіцы атрыма́ць здавальня́юча;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)