Verbum

амнезі́я, ‑і, ж.

Спец. Аслабленне або страта памяці пад уплывам арганічных захворванняў галаўнога мозга, пасля траўмаў чэрапа, пры істэрыі.

[Ад грэч. a — не і mnēmē — памяць.]

анатамі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Прэпараваць труп, разрэзаць (разразаць) яго для навуковых або судова-медыцынскіх мэт.

ангажэме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Уст. Запрашэнне асобных артыстаў або цэлых калектываў на працу на пэўны тэрмін па дагаворы.

[Фр. engagement.]

анемо́на, ‑ы, ж.

Травяністая расліна сямейства казяльцовых з жоўтымі, белымі або ружовымі кветкамі, якія лёгка адлятаюць ад ветру; кураслеп.

[Грэч. ánemos — вецер.]

апло́мб, ‑у, м.

Саманадзейнасць, самаўпэўненасць у гутарцы або ў паводзінах. Гаварыць з апломбам. З апломбам брацца за што-небудзь.

[Фр. aplomb.]

агаласо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы; Р мн. ‑совак; ж.

Спец. Наяўнасць таго або іншага галоснага ў марфеме. Агаласоўка кораня.

адмо́ўе, ‑я, н.

Слова, якое адмаўляе сэнс другога слова або фразы (часціцы «не», «ні», безасабова-прэдыкатыўныя словы «няма», «нельга»).

абдра́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Зрабіць, нанесці на што‑н. драпіну або многа драпін. Абдрапаць руку.

абко́с, ‑а, м.

Абкошаная паласа па канцах ці з усіх бакоў поля або сенажаці, падрыхтаваных да жніва ці касьбы.

джаната́н, ‑у, м.

1. Сорт зімовай яблыні паўночна-амерыканскага паходжання.

2. Плод гэтай яблыні — яблык чырванаватага або чырвонага колеру.