вапня́к, ‑у, м.

Асадкавая горная парода, якая мае ў сабе вапну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манеке́ншчык, ‑а, м.

Той, хто дэманструе на сабе адзенне новых фасонаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маралісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе мараль (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ікры́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сабе многа ікры. Ікрыстая кета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабза́р, ‑а, м.

Украінскі народны спявак, які акампаніруе сабе на кобзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе прыродны газ. Газаносны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаскладо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе адзін склад (пра слова).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́пны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які змяшчае ў сабе рапу. Рапны раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тымо́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе тымол. Тымолавая зубная паста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обморо́зить сов. абмаро́зіць, мног. памаро́зіць, паабмаро́жваць, змаро́зіць;

обморо́зить себе́ ру́ки, но́ги абмаро́зіць (памаро́зіць, паабмаро́жваць) сабе́ ру́кі, но́гі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)