кіне́тыка

(гр. kinetikos = рухальны)

раздзел тэарэтычнай механікі, які ўключае дынаміку і статыку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ча́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Пэўная доля чаго-н. цэлага.

Разрэзаць пірог на дзве часткі.

Ч. вучняў займалася ў другую змену.

2. Прадмет як састаўны элемент якога-н. цэлага арганізма, механізма.

Запасныя часткі машын.

Часткі цела.

3. Кампазіцыйны адрэзак, раздзел літаратурнага, музычнага і пад. твора.

Аповесць у дзвюх частках.

Ч. сюіты.

4. Аддзел якой-н. установы, асобная галіна кіравання.

Загадчык навучальнай часткі.

○

Часткі свету — асобныя мацерыкі або вялікія ўчасткі іх тэрыторыі разам з бліжэйшымі да іх астравамі (пра Еўропу, Азію, Афрыку, Аўстралію, Амерыку, Антарктыду).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

агракліматало́гія

(ад агра- + кліматалогія)

раздзел кліматалогіі, які вывучае клімат як фактар сельскагаспадарчай вытворчасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

анамасіяло́гія

(ад гр. onomasia = называнне + -логія)

раздзел семасіялогіі, у якім разглядаюцца прынцыпы называння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

антрапагра́фія

(ад антрапа + -графія)

раздзел антрапалогіі, які займаецца апісаннем чалавечых рас і народнасцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арэало́гія​1

(ад арэал)

раздзел біягеаграфіі, які даследуе арэалы асобных таксонаў жывых арганізмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аэраста́тыка

(ад аэра- + статыка)

раздзел аэрамеханікі, які вывучае законы раўнавагі паветра і газаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бальнеагра́фія

(ад лац. balneum = лазня, купанне + -графія)

раздзел курарталогіі, які займаецца апісаннем курортаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

біягідрааку́стыка

(ад бія- + гідраакустыка)

раздзел біяакустыкі, які вывучае гукі, што ўтвараюцца воднымі арганізмамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

біяметэарало́гія

(ад бія- + метэаралогія)

раздзел метэаралогіі, які вывучае ўплыў надвор’я на жывыя арганізмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)