раздзе́л м.

1. род. раздзе́лу (действие) разде́л;

р. маёмасці — разде́л иму́щества;

2. род. раздзе́ла (часть науки, сочинения, журнала и т.п.) отде́л;

3. род. раздзе́ла, см. глава́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

раздзе́л, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Дзеянне паводле дзеясл. раздзяляць — раздзяліць (у 1–3 знач.) і раздзяляцца — раздзяліцца (у 1–4 знач.).

2. ‑а. Частка кнігі, газеты, артыкула і пад., прысвечаная адной пэўнай тэме. Уступны раздзел. □ Мікола дачытаў раздзел да канца, паглядзеўшы для памяці на нумар старонкі, закрыў кнігу. Мележ. Граматыка Тарашкевіча складалася з пяці невялікіх раздзелаў. Ліс. // Асобная галіна ведаў, частка (навукі). Арыфметыка, геаметрыя — раздзелы матэматыкі. □ Кніжкі былі пастаўлены акуратна, кожная на кант і назвай на хату, як у бібліятэцы, у пэўным парадку, па раздзелах. Ермаловіч.

3. ‑а. Лінія, якая раздзяляе што‑н., з’яўляецца граніцай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзе́л м

1. (дзеянне) Téilung f -, -en, Áufteilung f;

раздзе́л на дзве ча́сткі Zwéiteilung f;

раздзе́л маёмасці die Áufteilung des Besítzes, Vermögensteilung f;

2. (у кнізе і г. д) Teil m -s, -e, Ábschnitt m -(e)s, -e; Rubrík f -, -en (у часопісе)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Раздзе́л ’частка ў кнізе’ (Гарэц.). Ад раз- і дзяліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

су́ра, -ы, ж.

Раздзел Карана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

optics [ˈɒptɪks] n. о́птыка (раздзел фізікі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разде́л

1. (действие) раздзе́л, -лу м., падзе́л, -лу м.;

2. (в книге и т. п.) раздзе́л, -ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

pragmatics [prægˈmætɪks] n. ling. прагма́тыка (раздзел семіётыкі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

heading [ˈhedɪŋ] n.

1. загало́вак

2. ру́брыка, раздзе́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сацыялінгві́стыка ж. социолингви́стика;

с. — раздзе́л мовазна́ўства — социолингви́стика — разде́л языкозна́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)