дравяні́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дрэва, з’яўляецца дрэвам. Для расліннасці пустыні характэрна перавага дравяністых раслін над травяністымі. Гавеман. // Цвёрды, як дрэва. Дравяністы корань.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cutting [ˈkʌtɪŋ] n.

1. рэ́занне, разраза́нне; выраза́нне

2. вы́разка (з газеты)

3. чарано́к (дрэва)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lime​2 [laɪm] n. bot. лайм (дрэва або яго плод);

lime juice ла́ймавы сок

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Teakholz

['ti:k-]

n -es ці́кавае дрэ́ва (драўніна)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rótholz

n -es, -hölzer чырво́нае дрэ́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wíndflüchter

m -s, - дрэ́ва, скрыўленае ве́трам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бааба́б, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Гіганцкае трапічнае лісцевае дрэва сямейства бамбаксавых. / ‑у. у знач. зб. Пасадка баабабу.

2. ‑у. толькі адз. Драўніна гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кака́ва, ‑ы, ж.

1. Трапічнае дрэва, абястлушчаныя зярняты якога ідуць на прыгатаванне шакаладу.

2. Парашок з зярнят гэтага дрэва. // Пажыўны напітак з такога парашку. Выпіць какавы.

[Ісп. cacao.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрэ́ўца, ‑а, н.

Памянш.-ласк. да дрэва; невялікае (звычайна маладое) дрэва. — Пойдзем у лес, накапаем дрэўцаў і пасадзім іх у ямкі, што вы сёння прыгатавалі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ціс, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Хвойнае вечназялёнае дрэва ці куст сямейства цісавых з цвёрдай буравата-чырвонай драўнінай.

2. ‑у, толькі адз. Драўніна гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)