смуга́, -і́, ДМ смузе́, ж.

1. Падобная на дым, лёгкая атмасферная пялёнка, дымка, туман.

Небасхіл заслаўся смугой.

Каля лесу слалася с.

2. перан. Тое, што перашкаджае ясна бачыць, затуманьвае.

С. засцілае вочы.

С. на твары (журботны настрой).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

clear-sighted

[,klɪrˈsaɪtəd]

adj.

1) здо́льны я́сна ба́чыць

2) здо́льны я́сна разуме́ць або́ ду́маць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

напі́саны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад напісаць.

•••

На лбе напісана ў каго — адразу відаць, ясна ўсім што‑н. па знешняму выгляду чалавека.

На раду напісана каму — вызначана наперад, наканавана.

На твары напісана ў каго — па выразу твару ясна відаць што‑н.

Чорным па беламу напісана — ясна, няма падставы сумнявацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

clearly

[ˈklɪrli]

adv.

выра́зна, я́сна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

distinctly

[dɪˈstɪŋktli]

adv.

выра́зна, я́сна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

plainly

[ˈpleɪnli]

adv.

про́ста; я́сна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

задурма́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Страціць здольнасць ясна разумець; атупець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

відаво́чна.

1. пабочн. сл. Напэўна, відаць, мабыць.

Ён, в., да нас сёння не прыедзе.

2. прысл. Яўна, прыметна; адкрыта.

Яны робяць усё в.

3. безас., у знач. вык. Ясна, бясспрэчна.

Было в., што чалавеку не хапае вопыту ў гэтай справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dobitnie

ясна; выразна; пераканаўча; станоўча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sky-blue

я́сна-блакі́тны ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)