viperous

[ˈvaɪpərəs]

adj.

ядаві́ты; прада́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

venomous [ˈvenəməs] adj.

1. ядаві́ты (пра расліны, жывёлы і да т.п.)

2. fml зласлі́вы, злы; ядаві́ты; з’е́длівы;

a venomous look зласлі́вы по́зірк;

venomous criticism з’е́длівая кры́тыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

black widow

ядаві́ты чо́рны паву́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

waspish [ˈwɒspɪʃ] adj. lit. ядаві́ты, злы́, з’е́длівы;

waspish temper з’е́длівасць, раздражня́льнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Gíftpilz

m -es, -e ядаві́ты грыб, мухамо́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

jadowity

1. ядавіты; атрутны;

2. перан. з’едлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мухамо́р, ‑а, м.

Ядавіты грыб з чырвонай або жоўтай шапкай у белыя крапіны. Пад высокай старой вярбой разраслася пышная сям’я мухамораў. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

noxious [ˈnɒkʃəs] n. fml шко́дны, згу́бны; нездаро́вы; атру́тны, ядаві́ты;

noxious gases ядаві́тыя га́зы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

віруле́нтны

(лац. virulentus = ядавіты)

хваробатворны, здольны выклікаць інфекцыйнае захворванне (пра мікробы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

vitriolic [ˌvɪtriˈɒlɪk] adj.

1. з’е́длівы, ядаві́ты; саркасты́чны (пра людзей, крытыку)

2. chem. купарва́сны; сернакісло́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)