эгаі́ст

(фр. égoïste, ад лац. ego = я)

чалавек, якому ўласцівы эгаізм; сябелюб (проціл. альтруіст).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

АНА́Р

(сапр. Рзаеў Анар Расул аглы; н. 14.3.1938, Баку),

азербайджанскі пісьменнік. Скончыў Азербайджанскі ун-т (1960). Першыя зб-кі апавяданняў «У чаканні свята» (1963), «Дождж скончыўся» (1968). Аўтар аповесці «Белы ліман» (1970), зб. апавяданняў і аповесцяў «Мала Насрэдзін—66» (1970), «Цэйтнот» (1989), сцэнарыяў мастацкіх фільмаў, нарысаў. Выкрываў раўнадушша, жорсткасць, эгаізм. Аповесці «Круг», «Юбілей Дантэ» (зб. «Круг», 1973) прысвечаны лёсу творчай інтэлігенцыі.

т. 1, с. 339

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

альтруі́зм

(фр. altruisme, ад лац. alter = іншы)

бескарыслівае служэнне людзям, гатоўнасць ахвяраваць для іх сваімі асабістымі інтарэсамі (проціл. эгаізм).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

самалюбства, самаўпэўненасць, гонар, пыха, эгаізм; фанабэрыя (разм.); апломб, амбіцыя (кніжн.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

альтруі́зм

(фр. altruisme, ад лац. alter = іншы)

1) бескарыслівае служэнне людзям, гатоўнасць ахвяраваць для іх сваімі ўласнымі інтарэсамі (проціл. эгаізм);

2) форма паводзін жывёл, пры якой задавальняюцца патрэбнасці іншых асобін і нават відаў без карысці для сябе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

varnish

[ˈvɑ:rnɪʃ]

1.

n.

1) ляк -у m., паліту́ра f.

2) лякіро́ўка f.

The varnish on the table has been scratched — Лякіро́ўка на стале́ была́ паскрэ́баная

3) гля́нец -цу, бляск -у m., паліту́ра f.

4) Figur. прыкрыцьцё n., ма́ска f.

She covers her selfishness with a varnish of good manners — Яна́ прыкрыва́е свой эгаі́зм ма́скай до́брых мане́раў

2.

v.t.

лякава́ць, палі́раваць

3.

v.i.

маскава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)