ánfauchen

vt, vi шыпе́ць, фдркаць (на каго-н.); перан. разм. накрыча́ць (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hiss​2 [hɪs] v.

1. (at) шыпе́ць; свіста́ць;

He was hissed off the stage. Яго са свістам выгналі са сцэны.

2. сы́каць; “Leave me alone” she hissed. «Адчапіся», – сыкнула яна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

splutter​2 [ˈsplʌtə] v.

1. гавары́ць ху́тка і невыра́зна (ад хвалявання), лапата́ць;

splutter out a few words of apology пралапата́ць не́калькі слоў прабачэ́ння

2. шыпе́ць, трашча́ць

3. пы́рскаць, рабі́ць кля́ксы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сіпе́ць ‘утвараць сіплыя гукі’, ‘гаварыць сіплым голасам’ (ТСБМ, Нас., Др.-Падб.), ‘шыпець’ (Сл. ПЗБ), ‘злавацца, сварыцца’ (маладз., Гіл.), ‘ціха шапацець (пра дробны дождж)’ (гродз., Сл. ПЗБ; гродз., З нар. сл.), ‘імжаць’ (гродз., лун., мазыр., ЛА, 2), ‘рассыпацца, раскісаць (пра снег)’ (ТС), сіпоцець ‘шумець, пеніцца (аб страве пры закісанні)’ (ТС), сіпа́ць ‘сіпець’ (ТСБМ, Шат., Бір. дыс.), сіпа́ты, сі́плы, сі́пы ‘сіплы’ (ТС), сіпа́ты ‘макраносы’ (калінк., Арх. ГУ), сюды ж назоўнік ст.-бел. сипанїе ‘шыпенне’: оукγсить змїе без’ сипанїа (Альтбаўэр). Рус. сипе́ть ‘сіпець’, укр. оси́плый, ц.-слав. остнѫти, польск. sipieć, чэш. sipěti, sípati ‘сіпець, хрыпець’, славац. sipieť ‘шыпець’, харв. sípiti, славен. sípati, sípljem ‘пыхкаць, фыркаць’, балг. оси́пвам, макед. осипнува ‘сіпнуць’. Гукапераймальнага паходжання; гл. Праабражэнскі, 2, 288; Фасмер, 3, 626. Параўноўваюць з лац. sībilus ‘свіст’, sībilō, ‑āre ‘шыпець, свістаць, асвістваць’, новаперс. siflīden ‘свістаць, шчабятаць’ (Вальдэ-Гофман, 2, 531 і наст.), з герм. *sip‑ ‘капаць, цурчэць’ (ст.-англ. sípisn, англ. seep, с.-в.-ням. sīfen, гал. sijpelen і інш., гл. Глухак, 548). Паралелі ў літ. šypauti ‘высмейваць, насміхацца’, лат. sĩpa ‘бура’ Фасмер (там жа) лічыць спрэчнымі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

skwierczeć

skwiercz|eć

незак. патрэскваць, шыпець; сквірчэць;

słonina ~y na patelni — сала патрэсквае на патэльні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sputter​2 [ˈspʌtə] v.

1. плява́цца, пы́рскаць слі́наю;

sputter with anger плява́цца ад зло́сці

2. шыпе́ць, сквірчэ́ць; трашча́ць; фы́ркаць (пра матор);

The fat was sputtering in the frying-pan. Сала сквірчэла на патэльні.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fizzle

[ˈfɪzəl]

1.

v.

сла́ба шыпе́ць або́ пы́рскаць

2.

n.

1) шыпе́ньне, пы́рсканьне n.

2) informal няўда́ча f.; права́л -у m., фія́ска, indecl.

•

- fizzle out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bráusen

1.

vi

1) шуме́ць; шыпе́ць; кіпе́ць, бу́лькаць

2) (з шу́мам) імча́цца

3) калабро́дзіць

2.

(sich) прыма́ць душ

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sparkle​2 [ˈspɑ:kl] v. (with)

1. зіхаце́ць, іскры́цца, ззяць;

Her eyes sparkled with joy. Яе вочы свяціліся радасцю.

2. шыпе́ць, пе́ніцца, бу́лькаць (пра віно)

3. быць ажы́ўленым; вызнача́цца;

She always sparkles at parties. Яна заўжды вылучаецца на вечарынах.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пацыка́ць ’злаваць’ (жытк., НС), пацыкаць ’дражніць’ (хойн., Мат. Гом.), пацыкицца ’дражніцца’ (Некр.). Да па‑ і цыкаць (укр. цикати, рус. цыкать, цыц! ’прымушаць маўчаць’, польск. cykać ’ткаць (пра гадзіннік)’, н.:луж. cykaś ’шыпець’, чэш. cikati ’цвыркаць’, славен. cikati ’пішчаць, цырыкаць’, серб.-харв. цик ’шыпенне’, цикнути ’крыкнуць’, макед. цика ’павіскваць, пішчаць’, балг. цикам, цикна ’шчабятаць’, ’крычаць’, ’плакаць’). Гукапераймальнае (Бернекер, 1, 129; Фасмер, 4, 305–6; Слаўскі, 1, 111).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)