1) капіраванне малюнкаў пры дапамозе вугальнага пылу, які пранікае ў наколы на белай паперы;
2) паліраванне пемзай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
cyzelować
незак.
1. рэзаць па метале; гравіраваць;
2.перан.шліфаваць; даводзіць да дасканаласці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
шліфава́цца, ‑фуецца; незак.
1. Апрацоўвацца шліфаваннем. Звіняць санкі па шкляных рэйках ружова-сонечнага снегу, шліфуюцца.Бядуля./уперан.ужыв.[Валодзя:] — Рабочы чалавек — гэта самы правільны чалавек, у яго ніколі душа не заіржавее... Яго душа заўсёды шліфуецца.Сабаленка.
2. Паддавацца шліфаванню, быць прыдатным для шліфавання. Шкло добра шліфуецца.
3.Зал.дашліфаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыяме́нтм.мін. Diamánt m -en, -en;
шліфава́ць дыяме́нтéinen Diamánten schléifen*;
цвёрды як дыяме́нт hart wie (ein) Diamánt;
дыяме́нтавы бранзале́т ein diamántenes [mit Diamánten besétztes] Ármband
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
1. Рабіць што‑н. вострым. Вастрыць нож. Вастрыць аловак. □ Рабочыя разышліся па месцах і прыняліся хто наразаць, хто тачыць, хто шліфаваць, хто стругаць, хто вастрыць на наждаку разцы ды зубцы.Гартны.
2.перан. Рабіць што‑н. больш успрымальным. Вастрыць слых.
•••
Вастрыць зброю — рыхтавацца да ўзброенага нападу на каго‑н., да вайны.
Вастрыць (тачыць) зуб (зубы) — а) накаго. Маючы злосць на каго‑н., імкнуцца нашкодзіць яму, нарабіць непрыемнасцей; б) нашто. Мець вялікае жаданне завалодаць чым‑н., захапіць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Та́лія1 ’частка тулава, стан’, ’вузкая частка адзення ў пасе’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Сл. ПЗБ), таль ’прылягаючая да стану частка сукенкі’ (Сцяшк. Сл.), та́ля ’стан’ (Сцяшк.). З польск.talia, якое праз ням.Taille або непасрэдна з франц.taille ’талія’ < tailler ’абразаць, выкройваць; абчосваць, граніць, шліфаваць’ < нар.-лац.taliãre ’тс’ (Чарных, 2, 226–227; Фасмер, 4, 15).
Та́лія2 ’камплект ігральных карт з дзвюх калод’ (ТСБМ), ’калода карт’ (Нас., Некр. і Байк., Сл. ПЗБ), та́льля ’тс’ (Байк. і Некр.). З франц.taille ’талія’ < нар.-лац.*taliare ’рубіць, адцінаць’ < лац.tālea ’прут, кол; атожылак, парастак, саджанец’, да семантыкі параўн. укр.талюва́ти ’тасаваць карты, трымаць банк, дзяліць на роўныя наскі’, гл. ЕСУМ, 5, 510.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тырпуга́, тэрпуха́ ‘мянташка’ (Сл. Брэс., Касп.), трапуга́ ‘тс’ (ДАБМ), тэрпу́ха, тэрпу́га, трыпу́га ‘тс’ (зах.-палес., ЛП); сюды ж тырпу́жыты ‘мянціць касу’ (там жа). Няясна; параўноўваюць з укр.карп.терпу́г, терпу́га ‘піла’, торпу́жити ‘церці, шліфаваць’, рус.терпу́г ‘напільнік, рашпіль’, дапускаюць запазычанне з цюркскіх моў, параўн. тур.törpü, азерб.төрпу, ст.-цюрк.törpüg ‘піла’, ‘напільнік, рашпіль’, törpi ‘абстругваць’ (Фасмер, 4, 49; ЕСУМ, 5, 558). Аднак абмежаваны арэал ужывання на захадзе ўсходнеславянскай тэрыторыі і пераважна аддзеяслоўнае паходжанне назваў рэаліі ставіць пад сумненне прынятую этымалогію, ва ўсякім разе, дапускае мажлівасць збліжэння з трапаць (гл.), польск.дыял.tyrpać ‘торгаць, біць, штурхаць’, укр.те́рти ‘церці’, параўн. терпу́га ‘апілкі’ (ЕСУМ, 5, 558), што вяртае да вядомай этымалогіі Міклашыча (353).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
polish2[ˈpɒlɪʃ]v.
1. палірава́ць, чы́сціць;
po lish furniture палірава́ць мэ́блю;
polish floor націра́ць падло́гу;
polish silver чы́сціць срэ́бра
2. (up)
1) шліфава́ць; прыдава́ць бляск
2) удаскана́льваць;
polish up one’s English удаскана́льваць англі́йскую мо́ву
polish off[ˌpɒlɪʃˈɒf]phr. v.infml
1. забі́ць (каго-н.), распра́віцца (з кім-н.); пазба́віцца (каго-н./ад каго-н.)
2. пако́нчыць, распра́віцца (з чым-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)