вы́йграць сов., в разн. знач. вы́играть;

в. не́калькі рублёў — вы́играть не́сколько рубле́й;

в. па́ртыю ў ша́хматы — вы́играть па́ртию в ша́хматы;

в. у чыі́х-не́будзь вача́х — вы́играть в чьих-л. глаза́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Bréttspiel

n -(e)s, -e насто́льная гульня́ (шахматы, шашкі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сре́заться сов., в разн. знач. зрэ́зацца, мног. пазраза́цца;

сре́заться на экза́мене зрэ́зацца на экза́мене (іспы́це);

они́ сре́зались не на шу́тку яны́ зрэ́заліся не на жарт;

сре́заться в ша́хматы зрэ́зацца ў ша́хматы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абыгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і абы́граны; зак.

1. каго-што. Перамагчы каго-н. у гульні.

А. у шахматы.

2. што. Наладзіць гучанне музычнага інструмента, пайграўшы на ім нейкі час (спец.).

А. скрыпку.

3. што. Выкарыстаць у сваіх мэтах для стварэння большага ўражання (разм.).

А. слова.

|| незак. абы́грываць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дагуля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

1. Скончыць гуляць; гуляючы, правесці астатак часу (свята, адпачынку, канікул і пад.). Дагуляць вяселле. Дагуляць летнія канікулы.

2. Скончыць гульню ў што‑н. Дагуляць партыю ў шахматы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згуля́ць spíelen vt;

згуля́ць у ша́хматы éine Scháchpartie spíelen;

згуля́ць вясе́лле Hóchzeit féiern [hálten*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Прыгалавач, пры́головач, мн. л. пры́головачі, прыгалавашкі, приголовашкі ’кароткія папярочныя барозны, засаджаныя бульбай’ (пін., калінк., стол., лельч., ЛА, 2), прыголо́вач ’некалькі папярочных баразён ў канцы дзялянкі’ (драг., стол., Выг.), ’канец агарода, сядзібы’ (ТС), параўн. рус. ярасл. приголова́шник ’размешчаная з краю падоўжная паласа зямлі (у якую ўпіраюцца іншыя кароценькія зямельныя палосы, т. зв. шахматы)’. Да галава, галавач (гл.). Спецыяльна гл. Выгонная, Лекс. Палесся, 54.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stalemate​1 [ˈsteɪlmeɪt] n.

1. мат (пра шахматы)

2. мёртвая кро́пка; бязвы́хаднае стано́вішча, тупі́к;

break the stalemate знайсці́ вы́йсце з тупіка́;

be at a stalemate быць на мёртвай кро́пцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сла́басць ж., в разн. знач. сла́бость; (склонность — ещё) страсть, пристра́стие ср.;

хво́ры адчува́е с. — больно́й чу́вствует сла́бость;

праяві́ць с. — прояви́ть сла́бость;

с. да аза́ртных гу́льняў — сла́бость (пристра́стие, страсть) к аза́ртным и́грам;

ша́хматы — мая́ с. — ша́хматы — моя́ сла́бость (страсть)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэйтно́т, ‑у, М ‑ноце, м.

Спец. Недахоп часу на абдумванне чарговых хадоў (пры гульні ў шашкі, шахматы з гадзіннікам). Апынуцца ў цэйтноце. □ У такім жорсткім цэйтноце .. [шахматыст] нарабіў шмат памылак і прайграў. «Беларусь». // перан. Пра адчувальны недахоп часу ў якой‑н. справе.

[Ням. Zeitnot ад Zeit — час і Not — патрэба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)