enthülsen

vt лушчы́ць, аддзяля́ць шалупі́нне; с.-г. шатрава́ць (збожжа)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Абшулапа́шыць ’аблушчыць, аблузаць’ (Бяльк.) ад шулапаха да шулупашалупінне’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ашака́ ’высеўкі, рэшткі пры прасейванні мукі’ (астрав., Цыхун, вусн. паведамл.), ашакі ’асцюкі з каласоў’ (Сцяшк.). З літ. ašakà ’асцюк’, параўн. Урбуціс, Baltistica V (1), 1969, 49, дзе брасл. ашакі ’ячменнае шалупінне’ тлумачыцца ўслед за Вяржбоўскім з літ. ãšakosшалупінне ад зярнят’, параўн. таксама Лекс. балтызмы 52. Гл. шакіны, шакаліны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лушчаві́нышалупінне ад струка бабовых’ (карэліц., навагр., ігн., Сл. ПЗБ, Сцяшк.). Да лу́шчыць (гл.). Утварэнне гл. лупаві́ны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адве́яць сов., в разн. знач. отве́ять;

а. шалупі́нне ад зе́рня — отве́ять шелуху́ от зерна́;

мы ўжо адве́ялі — мы уже́ отве́яли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

очи́стки мн. ачы́сткі, -так ед. нет, шалупі́нне, -ння ср., пацяро́бкі, -бак, ед. нет, лупі́ны, -пі́н, ед. лупі́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

scale1 [skeɪl] n.

1. луска́, лускаві́нка;

a lizard’s scale луска́ я́шчаркі

2. то́нкі слой, плёнка, шалупі́нне;

scrape off scale саскраба́ць шалупі́нне

3. на́кіп (на чайніку)

4. зубны́ ка́мень

remove the scales from the eyes расплю́шчыць во́чы (на рэальны стан спраў);

Scales fell from his eyes. Заслона спала з яго вачэй.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВАЛО́ГА,

бел. традыцыйная страва; малочная поліўка (паранае малако, разведзенае вадой), з якой елі густы кісель. У пост або калі не было малака валогу рабілі з тоўчанага канаплянага семя. Яго залівалі вадой, шалупінне асядала на дно, а зверху адстойвалася валога — «бы малако». Валогу рабілі найчасцей у Цэнтр. Палессі. У некаторых раёнах Беларусі валога — закраса з масла (кашу «заваложвалі»).

т. 3, с. 483

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пе́рга, пёрьгашалупінне (скуры)’, (лельч., стол., петрык., НА, 3), перга ’перхаць у жывёлы’ (петрык., ЛА, 1), пергоць, перга ’перхаць’ (ТС). Да пярга, перхаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pllen

vt зніма́ць шалупі́нне

◊ wie aus dem Ei gepllt sein — бы́ць апра́нутым з іго́лкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)