шалупі́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
шалупі́нне |
| Р. |
шалупі́ння |
| Д. |
шалупі́нню |
| В. |
шалупі́нне |
| Т. |
шалупі́ннем |
| М. |
шалупі́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шалупі́нне, -я, н., зб.
1. Шалупіны; адходы пасля ачысткі пладоў, бульбы і пад.
Зварыць бульбу ў шалупінні.
Ш. ад бульбы.
2. перан., чаго і якое. Што-н. непатрэбнае, лішняе, наноснае.
Адсейваць важнае ад выпадковага шалупіння.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шалупі́нне собир., ср.
1. шелуха́ ж., очи́стки мн.;
2. перен. (нечто ненужное, лишнее) шелуха́ ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шалупі́нне, ‑я, н., зб.
1. Шалупіны. Проста на стол была насыпана бульба ў шалупінні, ад якой ішла пара. Арабей. // Адходы пасля ачысткі пладоў, бульбы і пад. Кожную суботу на ішаку.. [гаспадар] прыязджаў па шалупінне да нашай кухні. Даніленка. Як і на вялікдзень, на Юр’я фарбуюць яйкі. У адным чыгунку Ганьчына маці парыць шалупінне ад цыбулі. Васілевіч.
2. перан.; чаго або якое. Што‑н. непатрэбнае, лішняе, што не мае ніякага значэння, з’яўляецца знешнім прыкрыццём чаго‑н. [Міцкевіч] адкідаў бруд і шалупінне папоўскіх нагавораў. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шалупінне (зб.); шалупіны, лушпайкі, лупіны (мн.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
лузга́, -і́, ж., зб. (разм.).
Шалупінне ад гарбузікаў, сланечніку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абі́ркі, -рак.
Лушпінне, шалупінне і інш. адходы пасля ачысткі, абабірання бульбы, пладоў і пад., адкіды ад чаго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лузга́, ‑і, ж., зб.
Разм. Шалупінне, луска. Лузга сланечніку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лупі́нне, ‑я, н., зб.
Лупіны (у 2 знач.); шалупінне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шелуха́ ж., прям., перен. шалупі́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)