ба́нкаўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да банка (у 1 знач.); звязаны з банкам. Банкаўскі служачы. Банкаўскі чэк. Банкаўскі капітал.

•••

Банкаўскі білет гл. білет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kássenzettel

m -s, - (ка́савы) чэк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

traveler’s cheque

падаро́жны чэк

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

paragon, ~u

м.

1. квітанцыя на тавар;

2. чэк;

wystawić paragon — выпісаць чэк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэвака́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Адкліканне дыпламатычнага прадстаўніка ці ўпаўнаважанай асобы дзяржавай ці арганізацыяй, якая пасылала іх.

2. Адмена перш дадзенага распараджэння, даручэння.

3. Прапанова таго, хто выдаў чэк, ануляваць яго.

[Ад лац. revocatio — адазванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцэптава́ць

(лац. acceptare = прымаць)

прымаць, зацвярджаць да аплаты грашовы дакумент (рахунак, чэк, вэксаль).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

предъяви́тель прад’яўні́к, -ка́ м.;

чек с упла́той на предъяви́теля чэк з вы́платай на прад’яўніка́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Záhlungsanweisung

f -, -en чэк, о́рдэр; плацёжнае даручэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Scheck

I

m -s, -s чэк (банкаўскі)

verfállener ~ — пратэрмінава́ны чэк

éinen ~ áusstellen [schreiben*] — вы́пісаць чэк

éinen ~ éinlösen — плаці́ць па чэ́ку

mit ~ bezáhlen — заплаці́ць чэ́кам

II

m -en, -en,

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

іншагаро́дні áuswärtig, aus éiner ánderen Stádt;

іншагаро́дні чэк фін Distánzscheck m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)