адыхо́дніцтва, ‑а, н.

Часовы адыход сялян з вёскі на пабочныя заработкі. Працаваць на адыходніцтве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збанкрутава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Разм. Тое, што і абанкруціцца. Збанкрутаваў урад Часовы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

transitional [trænˈzɪʃənl] adj. перахо́дны;

a transitional government часо́вы ўрад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акупа́цыя, ‑і, ж.

Часовы захоп тэрыторыі адной дзяржавы ўзброенымі сіламі другой. Акупацыя краіны. Гады акупацыі.

[Лац. occupatio — захоп.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правізо́рны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн.

1. Папярэдні, мяркуемы. Правізорнае рашэнне.

2. Часовы.

•••

Правізорныя органы гл. орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

interim​2 [ˈɪntərɪm] adj. часо́вы; праме́жкавы;

interim measures часо́выя ме́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

temporary [ˈtempərəri] adj. часо́вы;

a tempo rary job часо́вая пра́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хуткаплы́нны flüchtig; vergänglich; schnell vergéhend, dahíneilend (часовы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мину́тный

1. міну́тны;

мину́тная стре́лка міну́тная стрэ́лка;

2. (кратковременный) хвілі́нны; (временный) часо́вы;

◊

мину́тное де́ло спра́ва (адно́й) хвілі́ны;

мину́тный успе́х хвілі́нны (часо́вы) по́спех; см. мину́та​ 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

temporary

[ˈtempəreri]

adj.

часо́вы, ня ста́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)