transient​2 [ˈtrænziənt] adj. fml

1. які́ мінае, прахо́дзіць; часо́вы; мімалётны;

transient suc cess часо́вы по́спех

2. часо́вы, непастая́нны (пра рабочых)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)