часо́вы, -ая, -ае.

Які існуе, дзейнічае на працягу пэўнага часу; проціл. пастаянны.

Часовае пасведчанне.

Часовае месца жыхарства.

Часовая работа.

|| наз. часо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

часо́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. часо́вы часо́вая часо́вае часо́выя
Р. часо́вага часо́вай
часо́вае		 часо́вага часо́вых
Д. часо́ваму часо́вай часо́ваму часо́вым
В. часо́вы (неадуш.)
часо́вага (адуш.)		 часо́вую часо́вае часо́выя (неадуш.)
часо́вых (адуш.)
Т. часо́вым часо́вай
часо́ваю		 часо́вым часо́вымі
М. часо́вым часо́вай часо́вым часо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

часо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. часо́вы часо́вая часо́вае часо́выя
Р. часо́вага часо́вай
часо́вае		 часо́вага часо́вых
Д. часо́ваму часо́вай часо́ваму часо́вым
В. часо́вы (неадуш.)
часо́вага (адуш.)		 часо́вую часо́вае часо́выя (неадуш.)
часо́вых (адуш.)
Т. часо́вым часо́вай
часо́ваю		 часо́вым часо́вымі
М. часо́вым часо́вай часо́вым часо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

часо́вы вре́менный; преходя́щий; мину́тный;

ч. по́спех — вре́менный (преходя́щий, мину́тный) успе́х;

ч. жыха́р — вре́менный жи́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

часо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які цягнецца, існуе ці з’яўляецца сапраўдным на працягу пэўнага перыяду; проціл. пастаянны. Часовы ўрад. Часовая работа. □ Падышоўшы да самага доміка, Васіль заўважыў, што гэтая часовая збудова ўсё ж намнога большая за Сымонаву кузню. Кулакоўскі. // Непастаянны, які хутка праходзіць, мінае. У апавяданнях Коласа бунты не выходзяць за межы адной вёскі, згуртаванасць сялян бывае часовай, як настрой, а не сталай і прадуманай, як арганізацыя. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вре́менный часо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правізо́рны, -ая, -ае (кніжн.).

Папярэдні або часовы.

Правізорная ацэнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тле́нны, -ая, -ае (уст.).

Які разбураецца; часовы, не вечны.

|| наз. тле́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эфеме́рны, -ая, -ае (кніжн.).

1. Часовы, недаўгавечны.

Эфемерныя радасці.

2. Нерэальны, уяўны.

Эфемерная задума.

|| наз. эфеме́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’е́зд, -у і -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. -у, гл. аб’ездзіць, аб’ехаць.

2. -а. Месца, па якім можна аб’ехаць.

Часовы а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)