ру́хальнік

‘прыстасаванне для рухання чаго-небудзь’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ру́хальнік ру́хальнікі
Р. ру́хальніка ру́хальнікаў
Д. ру́хальніку ру́хальнікам
В. ру́хальнік ру́хальнікі
Т. ру́хальнікам ру́хальнікамі
М. ру́хальніку ру́хальніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адніма́нне ср.

1. (каго, чаго ад каго, чаго) отня́тие, отъём м.;

2. (чаго ад чаго) мат. вычита́ние (чего из чего);

3. (чаго) отня́тие, поглоще́ние;

4. (чаго) отня́тие, ампута́ция ж.;

1-4 см. адніма́ць 1-3, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АПА...

(ад грэч. apo з, ад, без),

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае адмаўленне, страту, адсутнасць чаго-н., паходжанне з чаго-н., выдаленне, напр., апагамія, апаміксіс.

т. 1, с. 411

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

па́к

‘стос, вязка чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. па́к пакі́
Р. па́ка пако́ў
Д. па́ку па́кам
В. па́к пакі́
Т. па́кам па́камі
М. па́ку па́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пазба́віцца (каго, чаго, ад каго, чаго) сов. изба́виться (от кого, чего)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гада́льнік

‘тое, па чым ці з дапамогай чаго гадаюць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гада́льнік гада́льнікі
Р. гада́льніка гада́льнікаў
Д. гада́льніку гада́льнікам
В. гада́льнік гада́льнікі
Т. гада́льнікам гада́льнікамі
М. гада́льніку гада́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

разва́ліна

‘рэшткі чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. разва́ліна разва́ліны
Р. разва́ліны разва́лін
Д. разва́ліне разва́лінам
В. разва́ліну разва́ліны
Т. разва́лінай
разва́лінаю		 разва́лінамі
М. разва́ліне разва́лінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

траця́к

‘трэцяя частка чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. траця́к трацякі́
Р. трацяка́ трацяко́ў
Д. трацяку́ трацяка́м
В. траця́к трацякі́
Т. трацяко́м трацяка́мі
М. трацяку́ трацяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

избежа́ние / во избежа́ние (чего) каб пазбе́гнуць (чаго), каб уні́кнуць (чаго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

примени́тельно нареч. у прымяне́нні (да чаго), у адно́сінах (да чаго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)