Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
przesmyk, ~u
м.
1. перашыек;
2. праліў; пратока;
3. (у гарах) цясніна
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ВЯЛІ́КІ КАНЬЁН Крыма,
цясніна ў Крымскіх гарах, на паўн. схіле Ай-Петрынскай Яйлы, на Украіне. Даўж. каля 3 км, шыр. 2—4 м, глыб. да 350 м. Эразійна-тэктанічнага паходжання; утварыўся ў вапняках. Па дне цячэ р. Аўзун-Узень. Парогі, вадаспады, паглыбленні, т.зв. катлы і ванны (больш як 150). Помнік прыроды. Турызм.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Про́падзь ’пагібель’ (Нас.), ц.-слав., ст.-слав.пропадь ’цясніна, пропасць’. Прасл.*propadь, дэрыват з суф. ‑ь ад *propadǫ, *propasti ’прапасці’ (Слаўскі, SP 2, 50) першапачаткова nomina abstracta. У Насовіча, відаць, з царкоўнаславянскай, паколькі ў гаворках слова не зафіксавана. Развіццё значэння аналагічна пропасць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
pass1[pɑ:s]n.
1. зда́ча экза́мену
2. про́пуск; па́шпарт;
a boarding pass паса́дачны тало́н (на самалёт)
3.sport перада́ча, пас
4. прахо́д, ву́зкая ву́ліца
5.цясні́на;
a mountain pass го́рны перава́л/перахо́д
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Жвала ’васкавая залоза ў пчалы’ (палес., Лексика Пол., Шатал.). Рус.дыял.жва́ло ’сківіца бяззубай жывёлы’, укр.палес.жва́ло ’васкавая залоза ў пчалы’, серб.-харв.жва̏ло ’пашча, глотка; цясніна’, жва̏ље ’сківіца; сліна; цуглі; заедзі’, славен.žvála ’цуглі’. Макед.џвало ’рот звера’. Прасл.*žьv‑a‑l‑o ўтворана ад *žьv‑a‑ (гл. жава́ць) з суфіксам ‑л‑о. Скок, 3, 690.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
геарыфтагена́ль
(ад геа- + англ. rift = цясніна + гр. gennao = нараджаю)
адзін з асноўных тэктанічна рухомых структурных элементаў зямной кары, які адпавядае асявым часткам сярэднеакіянскіх хрыбтоў і ўпадзінам тыпу Чырвонага мора, Адэнскага і Каліфарнійскага заліваў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
смуг
Ст.-бел.
1. Вузкая і доўгая палоска поля, доўгі лужок і наогул усё тое, што мае выгляд паласы (Гарб.).
2. Міжгор'е, цясніна (Гарб.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Kluft
I
f -, Klüfte цясні́на; бе́здань, про́рва, прадо́нне
II
f -, -en разм. (стара́я) во́пратка, лахманы́, рызманы́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
БАКУ́НЦ Аксел
(сапр. Тэвасян Аляксандр Сцяпанавіч; 25.6.1899, г. Гарыс, Арменія — 8.7.1937),
армянскі пісьменнік. Скончыў Харкаўскі с.-г.ін-т (1923). Удзельнік (1917—18) баёў за Зах. Арменію. У 1936 рэпрэсіраваны. Друкаваўся з 1918. Зб-кі аповесцяў і апавяданняў «Цёмная цясніна» (1927), «Сейбіты чорных барознаў» (1933) прысвечаны гіст.-рэв. тэматыцы, у зб-ках «Белы конь» (1929), «Дождж» (1935) адлюстраваны прырода, духоўная прыгажосць чалавека. Аўтар сатыр. аповесцяў «Аўнатан Марч» (1927), «Кёрэс» (1935), незакончаных раманаў «Чырвоная гара», «Сын грому», «Хачатур Абавян».